- Ακίνδυνος, Πηγάσιος, Αφθόνιος, Ελπιδοφόρος, Ανεμπόδιστος, Μάρτυρες *
- Αγάπιος, Μάρτυς *
- Άγιοι Μάρτυρες οι από της Συγκλήτου Βουλής *
- Δόμνα, Δομνίνα και Κυριακή, Μάρτυρες *
- Ευδόξιος, Μάρτυς *
- Μαρκιανός ο εν Κύρω, Όσιος *
Ακίνδυνος, Πηγάσιος, Αφθόνιος, Ελπιδοφόρος, Ανεμπόδιστος, Μάρτυρες * - 2/11
5294 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΠΗΓΑΣΙΟΣ, ΑΦΘΟΝΙΟΣ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ, ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΣ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Ακίνδυνος μαζί με τους υπολοίπους Αφθόνιο, Πηγάσιο, Ελπιδοφόρο και Ανεμπόδιστο, ήταν όλοι αξιωματούχοι του Πέρση βασιλιά Σαπώρ του Β’ το 330 μ.Χ.
Επειδή δε ομολόγησαν ότι, είναι χριστιανοί, συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν σκληρά. Έπειτα, τους έριξαν στις φλόγες μιας μεγάλης φωτιάς.
Αλλά οι θερμές δεήσεις τους προς το Θεό προκάλεσαν φοβερή θύελλα με βροχή, που έσβησε τη φωτιά. Αυτό προκάλεσε φόβο στους Πέρσες , και τον ίδιο το Σαπώρ, με αποτέλεσμα να αναβάλει, το θάνατο των γενναίων χριστιανών.
Αλλά μετά μερικές μέρες, τους έφερε και πάλι στο κριτήριο. Αφού είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το χριστιανικό τους φρόνημα, αποκεφάλισε πρώτο τον Αφθόνιο.
Έπειτα, απευθυνόμενος στον Ελπιδηφόρο, του είπε να φανεί λογικός, σαν εγγράμματος που ήταν και μπορούσε να διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια.
Ο Ελπιδοφόρος του αποκρίθηκε ότι γι’ αυτό ακριβώς πιστεύει στο Χριστό, διότι Αυτός είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. ιδ’, 6).
Δηλαδή,
ο σωστός δρόμος, που οδηγεί στην απόλυτη αλήθεια και στην πραγματική και πηγαία ζωή, που αξίζει κανείς να πεθάνει γι’ αυτή.
Η απάντηση του Ελπιδοφόρου εξαγρίωσε τον Σαπώρ και αμέσως τον αποκεφάλισε.
Οι θυσίες αυτές ενθάρρυναν ακόμα περισσότερο τους υπόλοιπους, και έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους.
Τότε ο Σαπώρ διέταξε να τους ρίξουν μέσα σε αναμμένο καμίνι.
Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα, παρέδωσαν όλοι την μακάρια ψυχή τους στον ζωοδότη Χριστό.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάσιον ένδοξον ούτοι γαρ ακινδύνως, εξαφθόνου κρατήρας, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμποδίστων, κρήνην θεόβρυτον.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς.
Τη της Τριάδος καλλονή λαμπρυνθείσα, η πενταυγής των Αθλητών θεία φάλαγξ, τας των τυράννων ήμβλυνε δεινάς προσβολάς, άφθονον ακίνδυνον, ανεμπόδιστον χάριν, άπασι πηγάζουσα, τοις ελπίδι και πόθω, ενθέως προσιούσι δι’ αυτών, τω πάντων Κτίστη, Χριστώ τω Θεώ ημών.
Μεγαλυνάριον.
Όμιλος πεντάριθμος Αθλητών, διηγωνισμένων, εν Κυρίω μαρτυρικώς, πρόκειται εις αίνον, αυτοίς ουν εκβοώμεν, χαίρετε Αθλοφόροι, Χριστού πανθαύμαστοι.
Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Oύτοι οι Άγιοι εκατάγοντο από την γην των Περσών, και είχον την πρώτην τιμήν και αξίαν κοντά εις τον βασιλέα Σαβώριον, εν έτει τλ΄ (330).
Eπειδή δε ο Aκίνδυνος, Πηγάσιος και Aνεμπόδιστος, ηγάπουν άκρως την ευσέβειαν, διά τούτο επιάσθησαν από τον βασιλέα, και κρεμασθέντες εδάρθησαν. Έπειτα εκάησαν εις τας πλευράς, ο δε βασιλεύς άρχισε να βλασφημή εις τον Xριστόν. Όθεν οι Άγιοι διά θαύματος έκαμαν αυτόν βουβόν και άφωνον, και πάλιν ιάτρευσαν αυτόν από την αφωνίαν.
Έπειτα βάλλονται επάνω εις κρεββάτια σιδηρά και πεπυρωμένα, βροχής δε γενομένης, η φλόγα εσβέσθη. Eπειδή δε με την προσευχήν τους κατεκρήμνισαν το είδωλον του Διός, διά τούτο βάλλονται μέσα εις καζάνια γεμάτα από βρασμένον μολύβι. Kαι αβλαβείς φυλαχθέντες, τραβίζουν εις την του Xριστού πίστιν τον Άγιον Aφθόνιον, ο οποίος ευθύς οπού επίστευσεν, απεκεφαλίσθη, και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον.
Eίτα βάλλονται μέσα εις θυλακούρια βοδινά, και ριφθέντες εις την θάλασσαν, μένουσιν αβλαβείς υπό της θείας χάριτος. Όθεν διά του θαύματος τούτου, τραβίζουν εις την πίστιν του Xριστού τον Eλπιδηφόρον, ο οποίος ήτον πρώτος της βασιλικής συγκλήτου. Oμού δε με αυτόν, τραβίζουν και επτά χιλιάδας ανθρώπους εις την της αληθείας επίγνωσιν, οίτινες όλοι απεκεφαλίσθησαν.
O δε Aκίνδυνος, Πηγάσιος και Aνεμπόδιστος και οι μετ’ αυτών, ρίπτονται μέσα εις ένα λάκκον, γεμάτον από θηρία. Kαι επειδή δεν έπαθον καμμίαν βλάβην, διά τούτο ετράβιξαν εις την ευσέβειαν την μητέρα του βασιλέως. Όθεν τελευταίον βαλθέντες μέσα εις κάμινον πυρός, έλαβον του μαρτυρίου το τέλος, ομού και τους στεφάνους. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτών, όρα εις τον Nέον Παράδεισον.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
1. Tούτων το Mαρτύριον συνέγραψεν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Eι και πρώτοι Πέρσαι». (Σώζεται εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)