- Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου (Video)
- Καθημερινές Προσευχές Τραπέζης
- Καντήλι, Κερί, Θυμίαμα: Ποια η σημασία και οι συμβολισμοί τους
- Ο Πνευματικός Αγώνας των Πιστών την Αγία Τεσσαρακοστή
- «Ο Πύρινος Ποταμός»: Τι πραγματικά είναι η Κόλαση και ο Παράδεισος
- Τι είναι το Τριώδιον;
- Κυριακή της Απόκρεω - Η Κρίση κατά την Δευτέρα Παρουσία
- Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη Ναί! Αλλά ποιά Αγάπη; (π. Γ. Μεταλληνού)
- Επίκαιρα και σπουδαία μηνύματα από την εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Ενδόξου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
- Η Μυστική έννοια και σημασία που κρύβεται στο Όνομα του Τιμίου Προδρόμου: ΙΩΑΝΝΗΣ
- Πώς προέκυψε το έθιμο της Βασιλόπιττας;
- Η εικόνα της του Χριστού Γεννήσεως. Θεολογική ερμηνεία
- Γιατί με βάπτισαν χωρίς να με ρωτήσουν;
- Ποιοί είναι οι Παμμέγιστοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ & Γαβριήλ;
- Οι Άγγελοι κατά την Αγία Γραφή
- Άγιος Κοσμάς:«Να ανατρέφετε χριστιανικά τα παιδιά σας και να τους δίνετε ονόματα αγίων»
- Τρείς εσείς, τρεις κι΄εμείς, Κύριε ελέησον ημάς! Η δύναμη της καθαρής καρδιάς, της Προσευχής και της Ταπείνωσης!
- 1η Σεπτεμβρίου: Η Αρχή της Ινδίκτου (Η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους)
- Γιατί οι ιερείς Ευαγγελιστές αναφέρουν διαφορετικό χρόνο, δια το πότε έγινε η Μεταμόρφωση του Χριστού;
- Πεντηκοστή, η Εκκλησία του Χριστού
- Ποιές και πόσες ήταν οι Μυροφόρες Γυναίκες του Ευαγγελίου;
- Τι σημαίνουν τα «επίθετα» των Αγίων: Δίκαιος, Όσιος, Μάρτυρας, Οσιομάρτυρας, Ιερομάρτυρας, Ομολογητής, Απολογητής...
- Η Κυριακή του Θωμά, και τα σπουδαία νοήματά της!
- Η Πασχάλιος Ακολουθία κατά την Διακαινήσιμον Εβδομάδα
- Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Τι εορτάζουμε καθημερινά.
- Μεγαλοβδομαδιάτικες παρατυπίες και θεατρινισμοί
- Γνωρίζεται τι σημαίνει το όνομά σας;
- Κυριακή της Τυρινής: Η Έξοδος των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισον
- Γιατί γίνονται τα Ψυχοσάββατα
- Ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα
- Kυριακή Ζ’ μετά το Πάσχα -Των αγίων 318 Θεoφόρων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Τι συμβολίζουν οι έξι άνδρες της Αγίας Φωτεινής, το πηγάδι του Ιακώβ, το νερό, το βάθος και το άντλημα;
- Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής
- Ζ’ Κυριακή του Πάσχα - Μνήμη 318 Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
- Τα Τελευταία Χριστούγεννα του Κόσμου!
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Σε ποιον αποκαλύφθηκε η μεγαλύτερη αλήθεια ανά τους αιώνας και γιατί;
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
19/4 Αγαθάγγελος ο Εσφιγμενίτης, Οσιομάρτυς*
ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ Ο ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ, ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Αγαθάγγελος (κατά κόσμον Αθανάσιος) καταγόταν από την πόλη Αίνο της Θράκη και ο πατέρας του ονομαζόταν Κωνσταντίνος, η δε μητέρα του Κρυσταλλία.Από μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα και εξαιτίας της φτώχιας του πήγε ναύτης σε ένα τούρκικο πλοίο στο οποίο ο πλοίαρχος τον πίεζε να δεχθεί τον μουσουλμανισμό.Κάποια νύχτα, ενώ το πλοίο βρισκόταν στο λιμάνι της Σμύρνης, προφασιζόμενος ότι θέλει να πάει για κάποια υπόθεσή του στην πόλη, διέταξε τον νέο να προπορευθεί κρατώντας φανάρι, για να του φωτίζει τον δρόμο. Έτσι προχωρώντας τον οδήγησε στο τούρκικο νεκροταφείο, όπου, κρατώντας τη μαχαίρα του, τον απείλησε πως, αν δεν γίνει μουσουλμάνος, θα τον σφάξει. Ο άγιος φοβήθηκε και είπε ότι δέχε...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
6/4 Ευτύχιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως *
ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Η Εκκλησία γιορτάζει σήμερα την μνήμη του Αγίου Ευτυχίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Ο βίος και το παράδειγμα του Αγίου Ευτυχίου μας είναι πολύ διδακτικά, για να καταλάβωμε την αλήθεια, πως δεν είναι το αξίωμα που κάνει τον άνθρωπο, μα ο άνθρωπος που τιμά το αξίωμά του. Νέος εφρόντισε να καταρτισθή καλά, υπηρέτησε την Εκκλησία κοντά σε καλούς ποιμένας, έγινεν ύστερα Πατριάρχης και μετά από δώδεκα χρόνια, επειδή ήλεγξε την κακοδοξία του Αυτοκράτορα, εξωρίσθηκε. Τότε φάνηκε η πνευματικότης και η αγιότης του ανδρός. Ο Πατριάρχης εγύρισε στο μοναστήρι του κι έζησε προσευχόμενος και ασκούμενος σαν απλός μοναχός. Ο Άγιος Ευτύχιος γεννήθηκε το έτος 512 μ.Χ. και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιου...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Μ. Δευτέρα: Ποια είναι η Συκιά που καταράσθηκε ο Κύριος μας και γιατί; (Άγίου Μαξίμου)
Δευτέρα, 10 Απριλίου 2023 - 21092 εμφανίσεις άρθρου
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΣΘΗΚΕ"
Πρώτη δημοσίευση 7/3/2012
ΕΡΩΤΗΣΗ:
"Ποιά είναι η συκιά του Ευαγγελίου που ξεράθηκε φαινομενικά παράλογα; Και ποιά είναι η ακρότατη πείνα που ζητούσε καρπό πριν από την ώρα; Και τι σημαίνει η κατάρα για ένα αναίσθητο πράγμα".
(Ματθ. κα’, 18ε. και Μαρκ. ια’, 11-12)
ΑΠΟΚΡΙΣΗ:
Ο Θεός Λόγος που οικονομεί τα πάντα για χάρη της σωτηρίας των ανθρώπων, αφού παιδαγώγησε πρώτα τη φύση μας με το νόμο που περιέχει σωματικότερη λατρεία –γιατί δεν μπορούσε να δεχτεί την αλήθεια γυμνή από τυπικά προκαλύμματα εξαιτίας της άγνοιας και της αλλοτρίωσης που της προκλήθηκε προς τα αρχέτυπα θεία πράγματα- ύστερα, ερχόμενος στον κόσμο αφού έγινε φανερά από τον εαυτό του άνθρωπος παίρνοντας σάρκα που είχε νοερή και λογική ψυχή, κι αφού ως Λόγος μετέφερε τη φύση μας στην άυλη, γνωστική, πνευματική λατρεία, δεν ήθελε, αφού πια φάνηκε στη ζωή η αλήθεια, να εξουσιάζει η σκιά, που τύπος της ήταν η συκιά.
1) ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ: Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
Γι’ αυτο λέει· επιστρέφοντας από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, δηλαδή μετά την τυπική και σκιώδη και που ήταν κρυμμένη μέσα στο νόμο παρουσία του, ερχόμενος ξανά στους ανθρώπους με τη σάρκα –γιατί έτσι πρέπει να εκληφθεί το «επιστρέφοντας»- είδε στο δρόμο μια συκιά που είχε μόνο φύλλα (Ματθ. κα’, 18· Μαρκ. ια’, 13), που υπήρχε στη σκια και στους τύπους, δηλαδή τη σωματική λατρεία του νόμου κατά την άστατη και παροδική -επειδή ήταν δίπλα στο δρόμο- παράδοση, την λατρεία των τύπων μόνο και των θεσμών που περνούν.
Όταν ο Λόγος την είδε σαν συκιά ωραία και μεγαλοπρεπή και στολισμένη, ωσάν με φύλλα, με τα εξωτερικά περιβλήματα των σωματικών παραγγελμάτων του νόμου και μη βρίσκοντας καρπό, δηλαδή δικαιοσύνη, την καταράστηκε επειδή δεν έδινε τροφή στο Λόγο, ή καλύτερα πρόσταξε να μη καλύπτει πια δυναστεύοντας την αλήθεια με τους νομικούς τύπους, πράγμα που αποδείχτηκε στη συνέχεια με τα έργα, αφού καταξεράθηκε εντελώς η νομική ωραιότητα που είχε την ύπαρξή της στα σχήματα μόνο και έσβησε η έπαρση των Ιουδαίων γι’ αυτή.
Γιατί δεν ήταν εύλογο αλλά ούτε κι επίκαιρο, αφού πια είχε φανεί λαμπρή η αλήθεια των καρπών της δικαιοσύνης να παρασύρεται και να ξεγελιέται από τα φύλλα η όρεξη όσων παράτρεχαν σαν δρόμο την παρούσα ζωή και να αφήνουν τους πλούσιους φαγώσιμους καρπούς του Λόγου.
Γι’ αυτό λέει «δεν ήταν ο καιρός των σύκων» (Μαρκ. ια’, 13)· ο χρόνος δηλαδή κατά τον οποίο κυριαρχούσε στην ανθρώπινη φύση ο νόμος, δεν ήταν καιρός καρπών της δικαιοσύνης, αλλά εικόνιζε τους καρπούς της δικαιοσύνης και μυούσε κατά κάποιο τρόπο τη μέλλουσα θεία κι απόρρητη και σωτήρια όλων χάρη, στη οποία δεν είχε φτάσει από την απιστία του ο παλαιός λαός και γι’ αυτό χάθηκε.
Γιατί ο Ισραήλ, λέει ο θείος απόστολος, «με το να επιδιώκει το νόμο της δικαιοσύνης», δηλαδή το νόμο της σκιας και των τύπων, «δεν έφτασε στο νόμο της δικαιοσύνης» (Ρωμ. θ’, 31), δηλαδή το νόμο που ολοκληρώνεται με το Πνεύμα του Χριστού.
Ή πάλι μπορούμε να το ερμηνεύσουμε ως εξής:
Επειδή το πλήθος των ιερέων και γραμματέων και νομικών και Φαρισαίων, άρρωστοι από την κενή δόξα με την επίδειξη της πλαστής ευλάβειας των ηθών, φαινόμενοι ότι ασκούσαν δικαιοσύνη, έτρεφαν την έπαρση της οίησης, ο Λόγος λέει ότι η οίηση αυτών που αναφέρθηκαν είναι συκιά άκαρπη πλούσια μόνο σε φύλλα, την οποία, αυτός που επιθυμεί τη σωτηρία όλων των ανθρώπων και πεινά τη θέωσή τους, την καταριέται ως άκαρπη και την ξεραίνει, ώστε, προκρίνοντας από το να φαίνονται, το να είναι δίκαιοι, αφού ξεντυθούν το χιτώνα της ηθικής υπόκρισης και φορέσουν το γνήσιο χιτώνα της αρετής, όπως θέλει ο θείος Λόγος, να περάσουν μ’ ευσέβεια τη ζωή τους παρουσιάζοντας στο Θεό της ψυχής μάλλον τη διάθεση, παρά την πλαστότητα των ηθών στους ανθρώπους.
Αν τώρα και μερικοί από τους Χριστιανούς είμαστε τέτοιοι, πλάθοντας την ευλάβειά μας με τους τρόπους χωρίς έργα διακαιοσύνης, αν δεχτούμε το Λόγο ως φιλάνθρωπο που πεινά την σωτηρία μας, αποξηραίνει το σπέρμα της κακίας μέσα στην ψυχή, την οίηση, για να μη μας δίνει πια την ανθρωπαρέσκεια, καρπό της φθοράς.
Έχετε, σύμφωνα με τις δικές μου πενιχρές δυνάμεις, το νόημα του λόγου, (για την συκή) που κατά την αφήγηση που έκανα έδειξε τον Κύριο να πεινά, ορθά και χρήσιμα να καταριέται τη συκιά και να την ξεραίνει σε κατάλληλη ώρα, γιατί ήταν εμπόδιο στην αλήθεια, και που ήταν είτε η σύμφωνη με το νόμο παλαιά παράδοση των σωματικών τύπων είτε η επαρμένη συμπεριφορά των Φαρισαίων είτε και η δική μας.
(Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού
Φιλοκαλία Τόμος 14 Β, Σελ. 117, Ερώτηση 20)