Το Αναγνωστικό της Ε΄ Δημοτικού
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
28/3 Ιλαρίων ο Νέος, Όσιος *
ΑΓΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ Ο ΝΕΟΣ, ΟΣΙΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Όσιος Ιλαρίων διετέλεσε ηγούμενος της μονής Πελεκητής στην Τριγλία και διακρίθηκε για το ασκητικό του ήθος, το φιλόθεο ζήλο του, το χάρισμα της ελεημοσύνης και τους πνευματικούς αγώνες. Γι’ αυτό ο Άγιος Θεός τον προίκισε με το προορατικό χάρισμα. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 754 μ.Χ. Ἀπολυτίκιον.Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.Ἰλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγᾶς, Πατὴρ ἠμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγ...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
15/3 Αγάπιος και οι συν αυτώ Μάρτυρες *
ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΠΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Τα ονόματα των γενναίων ανδρών, που μαρτύρησαν μαζί με τον Άγιο Αγάπιο, είναι τα εξής: Πλήσιος, Ρωμύλος, Τιμόλαος, Αλέξανδρος, Αλέξανδρος (δύο Αλέξανδροι), Διονύσιος και Διονύσιος (δύο Διονύσιοι). Έζησαν και κέρδισαν τα αθάνατα βραβεία, κατά το διωγμό του Διοκλητιανού (284-304) εναντίον της Εκκλησίας. Ο Αγάπιος ήταν από τη Γάζα της Παλαιστίνης, ο Τιμόλαος από τη Μαύρη Θάλασσα, οι δύο Διονύσιοι από την Τρίπολη της Φοινίκης, ο Ρωμύλος -υποδιάκονος- από τη Λύδδα ή Διόσπολη, ο Πλήσιος και οι δύο Αλέξανδροι από την Αίγυπτο. Κατηγορήθηκαν ότι είναι χριστιανοί και οδηγήθηκαν μπροστά στον έπαρχο της Καισαρείας Ουρβανό, όπου με παρρησία ομολόγησαν το Χριστό. Μάταιες απόπειρες έκανε εκείνος για να τ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
3. Ο Χριστούλης
3. Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ
Ἡ Φάτνη τῆς Βηθλεὲμ φεγγοβολεῖ στὴν παγωμένη
χειμωνιάτικη νύχτα.
Τὸ μαγικὸ ἄστρο, ποὺ καθωδήγησε τοὺς Μάγους, λάμπει
σταματημένο ἐκεῖ ἀπὸ πάνω της. Στὶς ἀκτῖνές του, ποὺ ἀπὸ τὰ οὐράνια φθάνουν ὣς
τὴ γῆ σὰν τόσες φωτεινὲς σκάλες, ἀνεβοκατεβαίνουν Ἄγγελοι.
Μέσα οἱ τρεῖς Μάγοι
γονατιστοὶ προσφέρουν τὰ δῶρά τους σ’ ἕνα νεογέννητο παιδί, ποὺ τὸ κρατεῖ ἡ
μητέρα του στὴν ἀγκαλιά της, ἐνῷ οἱ βοσκοὶ τῶν ἀλόγων ἀπὸ πέρα ἑνώνουν τὰ
τραγούδια τους μὲ τοὺς ὕμνους τῶν Ἀγγέλων.
Ἑνα βρέφος. Ἀλλὰ τί εἶναι τὸ βρέφος
αὐτό, ποὺ γίνονται τόσα θαύματα καὶ στὸ κεφαλάκι του ἀστράπτει ἓνας
φωτοστέφανος; Εἶναι ὁ Θεός, ποὺ εἶχε πάρει τὴ μορφὴ ἑνὸς βρέφους.
Εἶναι ὁ
Χριστούλης, ποὺ σὲ λίγο θὰ γίνῃ Χριστὸς καί, ἀφοῦ πεθάνῃ μαρτυρικὰ γιὰ τὴ
σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, θ’ ἀναστηθῇ, θ’ ἀναληφθῇ, θ’ ἀνέβη πάλι στὸν οὐρανό, ἀπ’
ὅπου κατέβηκε, γιὰ νὰ μείνῃ στὴ γῆ τριαντατρία μόνο χρόνια, καί θὰ καθίσῃ γιὰ
πάντα στὰ δεξιὰ τοῦ Πατέρα του.
Δὲν σημαίνει λοιπὸν τίποτε,ἄν σήμερα μᾶς παρουσιάζεται σὰν ἕνα νεογέννητο παιδί στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μητέρας του. Τὸ βρέφος αὐτὸ εἶναι ὁ Θεός μας, κι ἄν γοτατίσωμε κι ἐμεῖς μπροστά του καὶ προσευχηθοῦμε, θὰ μᾶς ἀκούσῃ ὁ Χριστούλης σὰν νά ’ταν κιόλας ὁ μεγάλος Χριστός...
Ἂς μποῦμε λοιπὸν στὴ λαμπρὴ Φάτνη, ποὺ βλέπομε μὲ τὴ φαντασία μας, ὅπως τὴν εἴδαμε τόσες φορὲς σὲ ἅγιες εἱκόνες ἢ στὰ παιδιάτικα ὄνειρά μας. Ἄς γονατίσωμε μπροστά του κι ἂς τὸν προσκυνήσωμε. Δὲν πειράζει, ἂν δὲν ἔχωμε νὰ τοῦ προσφέρωμε, σὰν τοὺς Μάγους, «χρυσόν, λίβανον καί σμύρναν». Τὰ δικά μας δῶρα, τὸ ἴδιο εὐπρόσδεκτα ἀπό ἕνα Θεό, εἶναι ἡ πίστι μας, ἡ ἀγάπη μας, ἡ λατρεία μας. Ἔπειτα ἂς προσευχηθοῦμε, ἂς τοῦ ζητήσωμε νὰ μᾶς δώσῃ, ὃ,τι ποθοῦμε περισσότερο.
Ἀλλὰ τί νἆναι αὐτὸ τὸ ποθητό;
Μᾶς τὸ λένε οἱ ῎Αγγελοι μὲ
τὸν ὕμνο τους:
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ
καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Ναί, αὐτὸ θὰ ζητήσωμε καί μεῖς ἀπὸ τὸν νεογέννητο Χριστούλη: νὰ ξαναφέρῃ στὴ γῆ τὴν εἰρήνη,πού τόσο καιρό τώρα λείπει μακριά Καὶ θὰ τὸν παρακαλέσωμε τόσο θερμά, ὣστε νὰ μᾶς εἰσακούσῃ.
«Ἡ Διάπλασις τῶν Παίδων» Γρηγόριος Ξενόπουλος