- Τελευταίοι Χαιρετισμοί - Ο Ακάθιστος Ύμνος
- Δ’ Κυριακή των Νηστειών - Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος
- Δ’ Χαιρετισμοί
- Γ’ Κυριακή των Νηστειών - Της Σταυροπροσκυνήσεως
- Γ’ Χαιρετισμοί
- Β’ Κυριακή των Νηστειών - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
- Β’ Χαιρετισμοί
- Η 25η Μαρτίου - Διπλή Εορτή
- Α’ Κυριακή των Νηστειών - Κυριακή της Ορθοδοξίας
- Το διά Κολλύβων Θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος
- Α’ Χαιρετισμοί
- Είπε Γέρων... «Περί Νηστείας»
- Καθαρά Δευτέρα
- Κυριακή της Τυρινής
- Κυριακή της Απόκρεω
- Ψυχοσάββατο
- Κυριακή του Ασώτου
- Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου - Αρχή Τριωδίου
- Η ψήφιση του Νόμου για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων
- «Του αλλοιώσαι καιρούς και νόμους»
- Η προς Διόγνητον Επιστολή
- Η Αμφίεση των Γυναικών
- «Μνημονεύετε της Γυναικός Λώτ...»
- Η Αποτείχιση Ορθοδόξων Πιστών από τους Αιρετικούς Επισκόπους
- π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Ζούμε σε ημέρες Νώε και του ερχομού της Δευτέρας Παρουσίας»!
- Η ασέβεια των σημερινών κληρικών στα Δόγματα και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας
- «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Γιατί ο Θεός στέλνει πνεύμα πλάνης στους ανθρώπους;
- Το Νόημα και ο Εορτασμός των Θεοφανείων (Βίντεο)
- Περί Σεισμών: Φυσικά Φαινόμενα ή Θεομηνίες;
- Ο Γιάννης ο Βλογημένος (Φώτη Κόντογλου)
- Η Εορτή του Αγίου Βασιλείου και της Πρωτοχρονιάς, σήμερα
- Η έσχατη μάχη
- Χριστούγεννα: «Η Μητρόπολις των Εορτών»
- Η Μεγάλη Εορτή των Χριστουγέννων, σήμερα!
- Η Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως και τα μηνύματά της
- Πού πήγε το νόημα των Χριστουγέννων σήμερα;
- Κυριακή των Αγίων Προπατόρων
- Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;
- Σημεία των Καιρών: Θεομηνίες, Πυρκαγιές, Καταστροφές, Πόλεμοι, ακοές πολέμων, Λιμοί, Λοιμοί, Σεισμοί...
- Οι σημερινοί διάδοχοι του... Χριστού!
- Ο «ευσεβισμός» της υποκρισίας
- Μία μεγάλη σύγχρονη Πλάνη σχετικά με την εορτή και την <εικόνα> της Αγίας Τριάδος
- Η Άλωσις της Πόλεως 29/5/1453
- Ο Ιορδάνης Ποταμός (ομιλία Αυγ. Καντιώτη)
- «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»!
- Γιατί ήλθε ο Πάπας στην Ελλάδα; Τι επιδιώκει; Γιατί τον υποδέχθηκαν με ανοικτές αγκάλες οι προκαθήμενοι; Τι κρύβεται πίσω απόλα αυτά;
- Τι κρύβεται πίσω από την επίσημη επίσκεψη του Πρίγκιπα Ουίλλιαμ εις το Ισραήλ, την Ιορδανία, και την Παλαιστίνη;
- Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Β΄)
- Τρεις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για τον Αντίχριστον την Δευτέρα Παρουσία και το πότε θα γίνει το Τέλος του Κόσμου
- Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Α΄) «Τί κρύβεται πίσω από την «αντίθεση» της Γραφής για την εορτή της Μεταμορφώσεως;»
- 2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία (ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή)
- Η απάντηση σε όσους ισχυρίζονται, ότι κανείς -ακόμη και ο Χριστός ως άνθρωπος- δεν γνωρίζει πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
- Πέντε προφητείες των Εβραίων για τον ερχομό του μεσσία τους που εκπληρώθηκαν μέσα στο έτος 2016
- Γιατί ο Ιησούς Χριστός αποκαλύφθηκε στην Αγία Φωτεινή και όχι στο ιερατείο της εποχής εκείνης;
- Οι αποφάσεις της Ι. Συνόδου είναι πάντοτε αλάθητες; Τι διδάσκει η ιστορία της Εκκλησίας μας;
- Κορυφώνεται η παγκόσμια εκστρατεία επιβολής της έλευσης του Αντιχρίστου
- Θα μας ενημερώσει άραγε ο Θεός στα έσχατα χρόνια, ότι έρχεται ο Αντίχριστος και το Τέλος του Κόσμου; ή θα μας αφήσει στο σκοτάδι;
- Τα ψέματα, οι συκοφαντίες, οι πλάνες και η παραπληροφόρηση της Ο.Ο.Δ.Ε. και των ομοίων της
- Πρέπει να μιλάμε για τον Αντίχριστο και τα έσχατα χρόνια;
- Απάντηση σε όσους λένε ότι κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα της Β΄Παρουσίας
- Η Ημέρα της Περιτομής προτύπωση της Β΄ Παρουσίας
- ΟΟΔΕ: Μια Αιρετική Ομάδα
- Η δήθεν καταδίκη του βιβλίου του π. Μαξίμου υπό της Δ.Ι.Σ.
- Ο Χριστιανός οφείλει να είναι πάντα έτοιμος και δεν του χρειάζεται να γνωρίζει τον χρόνο της Β΄Παρουσίας
- VIDEO από εκπομπές του π. Μαξίμου
Άρθρα-Ομιλίες
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
19/4 Αγαθάγγελος ο Εσφιγμενίτης, Οσιομάρτυς*
ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ Ο ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ, ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Αγαθάγγελος (κατά κόσμον Αθανάσιος) καταγόταν από την πόλη Αίνο της Θράκη και ο πατέρας του ονομαζόταν Κωνσταντίνος, η δε μητέρα του Κρυσταλλία.Από μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα και εξαιτίας της φτώχιας του πήγε ναύτης σε ένα τούρκικο πλοίο στο οποίο ο πλοίαρχος τον πίεζε να δεχθεί τον μουσουλμανισμό.Κάποια νύχτα, ενώ το πλοίο βρισκόταν στο λιμάνι της Σμύρνης, προφασιζόμενος ότι θέλει να πάει για κάποια υπόθεσή του στην πόλη, διέταξε τον νέο να προπορευθεί κρατώντας φανάρι, για να του φωτίζει τον δρόμο. Έτσι προχωρώντας τον οδήγησε στο τούρκικο νεκροταφείο, όπου, κρατώντας τη μαχαίρα του, τον απείλησε πως, αν δεν γίνει μουσουλμάνος, θα τον σφάξει. Ο άγιος φοβήθηκε και είπε ότι δέχε...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
6/4 Ευτύχιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως *
ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Η Εκκλησία γιορτάζει σήμερα την μνήμη του Αγίου Ευτυχίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Ο βίος και το παράδειγμα του Αγίου Ευτυχίου μας είναι πολύ διδακτικά, για να καταλάβωμε την αλήθεια, πως δεν είναι το αξίωμα που κάνει τον άνθρωπο, μα ο άνθρωπος που τιμά το αξίωμά του. Νέος εφρόντισε να καταρτισθή καλά, υπηρέτησε την Εκκλησία κοντά σε καλούς ποιμένας, έγινεν ύστερα Πατριάρχης και μετά από δώδεκα χρόνια, επειδή ήλεγξε την κακοδοξία του Αυτοκράτορα, εξωρίσθηκε. Τότε φάνηκε η πνευματικότης και η αγιότης του ανδρός. Ο Πατριάρχης εγύρισε στο μοναστήρι του κι έζησε προσευχόμενος και ασκούμενος σαν απλός μοναχός. Ο Άγιος Ευτύχιος γεννήθηκε το έτος 512 μ.Χ. και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιου...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως
Κυριακή, 16 Απριλίου 2023 - 24565 εμφανίσεις άρθρου
ΤΟ ΧΑΡΜΟΣΥΝΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Aγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί!
Με την Ανάσταση του Χριστού μας, αδελφοί μου, εισήλθαμε σε μία από τις ωραιότερες και σημαντικότερες περιόδους του εκκλησιαστικού εορτολογίου, αυτήν του Πεντηκοσταρίου όπως ονομάζεται, η οποία ξεκινά με την Λαμπροφόρο και Ζωοποιό Ανάσταση του Κυρίου μας και κλείνει με την Αγία Πεντηκοστή, με την κάθοδο και επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος δηλαδή στους Μαθητάς του Χριστού, αλλά και στην Εκκλησία Του!
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος», ψάλλει η Εκκλησία μας και μεταφέρει το νου, το πνεύμα και την ύπαρξή μας στην πραγματικότητα του μηνύματος αυτού, γεμίζοντας με απόλυτη χαρά και αγαλλίαση την ψυχή μας, αλλά και όλη την κτίση.
«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια· εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού, εν ω εστερέωται» (Κανών της Αναστάσεως).
Είναι ευκαιρία για να συνειδητοποιήσει και βιώσει ακόμη μία φορά ο άνθρωπος, την μεγάλη ευαγγελική αλήθεια «ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις υμών» (Α’ Κορ. ιε’, 17).
Όλη την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, συγκλονισμένος κάθε πιστός χριστιανός, με νηστεία (πνευματική και υλική), ταπείνωση και προσευχή για αυτόν ακριβώς τον λόγο προετοιμάζεται. Δια να βιώσει όσο το δυνατόν περισσότερο το μοναδικό αυτό γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, στην καρδιά και την ζωή του.
Οι κατανυκτικές προσευχές, οι εορτές, τα γεγονότα και οι παραβολές που εύστοχα έχουν θεσπίσει οι Άγιοι Πατέρες μας· οι ακολουθίες, οι προηγιασμένες και θείες Λειτουργίες που τελούνται κατά το διάστημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθώς και άλλα πολλά, σκοπό έχουν να μας υπενθυμίσουν καίρια μηνύματα της Πίστεώς μας.
Να βοηθήσουν τον άνθρωπο να καταλάβει και να συνειδητοποιήσει την μικρότητα και ματαιότητα που χαρακτηρίζουν τον φθαρτό και υλικό κόσμο που μοιραζόμαστε όλοι μας, καθώς και το πρόσκαιρον της ζωής τούτης, κάνοντάς τον να αισθανθεί συγχρόνως και την δική του μικρότητα, αδυναμία και αμαρτωλότητα, ενισχύοντας έτσι την πολύ μεγάλη ανάγκη της ύπαρξης του Θεού στην ζωή του και τονώνοντας την επιθυμία του να ενωθεί μαζί Του, που είναι και ο μοναδικός σκοπός της ζωής μας. Η θεία μέθεξη, το «καθ΄όμοίωσιν»!
Επιτέλους! Η πολυπόθητη ώρα έχει φτάσει και με μεγάλη χαρά, ανακούφιση, αλλά και δάκρυα συγκίνησης στα μάτια, ακούσαμε όλοι μαζί, το βράδυ της Αναστάσεως:
«Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος... Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν· Ο Άδης, φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη· και γαρ κατηργήθη... Πού σου θάνατε το κέντρον; Πού σου Άδη το νίκος;... Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι». (Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου).
Και αλλού:
«Άρατε πύλας, οι άρχοντες υμών... και εισελεύσεται ο βασιλεύς της δόξης. τις εστιν ούτος ο βασιλεύς της δόξης;... Κύριος των Δυνάμεων, αυτός εστιν ο Βασιλεύς της δόξης». (Ψαλ. ΚΓ’ (ΚΔ’) στ. 7 έως και 10).
Ο "θάνατος" του Χριστού σήμανε αυτομάτως την κατάργηση του θανάτου για τον άνθρωπο. Και όταν λέμε θανάτου, εννοούμε και του σωματικού, που θα έλθει μετά την κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων, αλλά και του πνευματικού θανάτου, που κρατά τον άνθρωπο μακριά από τον Θεόν.
Πριν από την Ανάσταση του Κυρίου όλες οι ψυχές των κεκοιμημένων ανθρώπων, ευρίσκοντο εις τον Άδη. Και των δικαίων και των αδίκων. Ακόμη και αυτών των Πατριαρχών και μεγάλων ανδρών και Προφητών!
Και αυτό εξ αιτίας του Προπατορικού αμαρτήματος του Αδάμ και της Εύας.
Ας θυμηθούμε τούς Πρωτοπλάστους. Δημιουργήθηκαν από τον Θεόν άφθαρτοι, αιώνιοι, αθάνατοι, "κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Του" απολαμβάνοντας ανέμελα την μεγάλη μακαριότητα του επιγείου Παραδείσου και ιδιαίτερα την επικοινωνία με την ίδια την Ζωή, τον ίδιο τον Δημιουργό τους.
Παρ’ όλα αυτά όμως και παρ’ όλο την ρητή διαβεβαίωση του Θεού ότι κατά την ημέραν εκείνη που θα παρέβαινον την εντολήν Του και θα έτρωγον τον απηγορευμένον καρπόν θα επέθαινον: «η δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» (Γεν. Β’, 17), παρ’ όλα αυτά λοιπόν, μία και μόνη στιγμή υπήρξε αρκετή για να κυριευθούν από φιλαυτία, εγωϊστική επιθυμία και έπαρση και να χάσουν οριστικά και ανεπιστρεπτή, τον Παράδεισο αυτόν. Δυστυχώς τον Θεό μόνος του ο άνθρωπος επέλεξε να Τον προδώσει.
Ο θάνατος, άγνωστος μέχρι τότε, εισέρχεται στην ιστορική πραγματικότητα του ανθρώπου. Γεγονός θλιβερό και πραγματικό, που στο εξής πάντα θα ακολουθεί και θα σημαδεύει την ζωή του.
Έτσι όταν απεχωρίζετο η ψυχή από το σώμα, η ψυχή πήγαινε σ’ έναν σκοτεινό τόπο που εκαλείτο Άδης.
Ο Άδης, ήταν κάτι σαν την κόλαση θα μπορούσαμε να πούμε, γιατί εκεί δεν υπήρχε καμμία παρηγοριά και πρόσωπο Θεού.
Στον τόπο αυτόν λοιπόν μαζεύονταν και παρέμενον αιώνες, χωρίς καμμία ακτίνα φωτός, βοήθεια και παραμυθία, όλες οι ψυχές των ανθρώπων, από καταβολής κόσμου, περιμένοντας κάποιο φως, περιμένοντας να εκπληρωθεί ο λόγος του Κυρίου: «ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει, ίδετε φως μέγα...» (Ησαΐας Θ’, 2), περιμένοντας να έλθει ο προφητευμένος από τούς Προφήτας Μεσσίας, Λυτρωτής, Σωτήρας δια να τους αναστήσει και να τους σώσει!
Πράγματι ο Πανάγαθος Θεός, από φιλανθρωπία και απέραντη αγάπη για το πλάσμα Του τον άνθρωπο, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, έστειλε τον Υιόν του τον Μονογενή εις τον κόσμον: «ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός... ίνα τούς υπό νόμον εξαγοράση...» (Γαλ. δ’, 4-5). Γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο, μοναδικό και ανεπανάληπτο στην παγκόσμια Ιστορία.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος και υπομένει εκουσίως τον θάνατον, διά να σώση τον άνθρωπο από την φθορά την αμαρτία και τον θάνατον και να κάνει τον άνθρωπον μικρόν θεόν κατά χάριν.
Μετά λοιπόν το Θείο Πάθος Του, που μας αφήνει συγκλονισμένους και συντετριμμένους από το παράδειγμα της άκρας ταπεινώσεώς Του, κατεβαίνει στον Άδη μένοντας εκεί τρεις ημέρες και τρεις νύκτες, (Παρασκευή - Σάββατο -Κυριακή) ή για 33 ώρες, όσα χρόνια ακριβώς έζησε και επί της γης.
Στη συνέχεια ανασταίνεται διότι δεν είναι δυνατόν ο θάνατος να κρατήσει ποτέ δέσμια και αιχμάλωτη την ίδια την Ζωή, ανασταίνοντας και παίρνοντας μαζί Του τον Προπάτορα Αδάμ, την Εύα, αλλά και όλους όσους ευρίσκοντο αιχμάλωτοι στον Άδη.
Ακόμη με την Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού αναστήθηκε μαζί Του και η δική μας πτωτική ανθρώπινη φύση που είχε προσλάβει, τοποθετώντας την στην συνέχεια, με την Ανάληψή Του, τεθεωμένη εκ δεξιών του Πατρός!
Η χοϊκή, ασήμαντη, αμαρτωλή και ταπεινή φύσις μας, αναγεννημένη, αφθαρτοποιημένη, καθαρισμένη και τεθεωμένη, δίπλα, κοντά στον Θρόνο του Παντοδύναμου Θεού!
Τι Μεγάλο Μυστήριο! Τι Μεγάλη Ευλογία! Τι Ασύληπτη Ευεργεσία! Πως να μην αναφωνήσει κανείς·
«Τις Θεός Μεγας ως ο Θεός ημών. Συ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνος!» και στη συνέχεια·
«Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν»!!!
Τα τροπάρια της Εκκλησίας μας είναι τα καταλληλότερα για να απεικονίσουν το Μεγάλο και Χαρμόσυνο αυτό γεγονός!
«Σήμερον ο Άδης στένων βοά· κατελύθη μου η εξουσία· εδεξάμην θνητόν, ώσπερ ένα των θανέντων· τούτον δε κατέχειν όλως ουκ ισχύω, αλλ’ απολώ μετά τούτου, ων εβασίλευον· εγώ είχον τούς νεκρούς απ’ αιώνας, αλλά ούτος ιδού πάντας εγείρει. Δόξα Κύριε τω Σταυρώ σου, και τη Αναστάσει σου».
«Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί· πάσχα Κυρίου πάσχα. Εκ γαρ θανάτου προς ζωήν και εκ γης προς ουρανόν Χριστός ο Θεός ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας».
«Σήμερον πάσα κτίσις αγάλλεται και χαίρει, ότι Χριστός ανέστη και Άδης εσκυλεύθη».
«Αύτη η κλητή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία, εορτών εορτή και πανήγυρις εστι πανηγύρεων, εν η ευλογούμεν Χριστόν εις τούς αιώνας».
«Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς· συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν· Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνούμεν και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν· συ γαρ ει Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το Όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν· ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω. Δια παντός ευλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν αυτού· Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν».
«Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου, καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και μέγα έλεος».
Στο γεγονός της Αναστάσεως εμπεριέχεται όλη η πεμπτουσία θα λέγαμε της Πίστεώς μας.
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πόσο μόνος και αβοήθητος θα ήταν ο άνθρωπος και πόσο άδεια και δίχως νόημα η ζωή του! Χωρίς παρηγοριά, χωρίς σκοπό, χωρίς κουράγιο και δύναμη, χωρίς φως, χωρίς οδηγό, χωρίς αγάπη, χωρίς καλοσύνη, χωρίς τίποτα!
«Ει Θεός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις υμών».
Πόσο πολύ αληθινός είναι ο λόγος του Αποστόλου!
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πραγματικά η πίστις μας θα ήταν μάταια.
Δεν υπάρχει Ελπίδα χωρίς Ανάσταση!
Δεν υπάρχει Σωτηρία χωρίς Ανάσταση!
Δεν υπάρχει Ζωή χωρίς Ανάσταση!
Δεν υπάρχει Χαρά χωρίς Ανάσταση!
Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης του ανθρώπου χωρίς Ανάσταση, ούτε και κανένας άλλος σκοπός. Τα πάντα σηματοδοτούνται και νοηματοδοτούνται, από την Ανάσταση!
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πώς θα αναστηθούν οι καρδιές των ανθρώπων;
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πώς θα καλλιεργηθούν οι ψυχές των ανθρώπων;
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πώς θα πλησιάσει ο άνθρωπος με ταπείνωση τον Θεόν ζητώντας με δάκρυα το Έλεός Του;
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πώς θα ενωθεί ο άνθρωπος με τον Θεόν;
Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού, πώς θα γνωρίσει ο άνθρωπος την Αγάπη, κάνοντας τον κόσμο του πιο όμορφο και την ζωή του πιο ευχάριστη;
Χωρίς την Ανάσταση του Θεού, εμείς πώς μπορούμε να σωθούμε και να πάμε κοντά Του;
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Ας υπάρχει πάντα έντονα χαραγμένη στην ψυχή μας αυτή η πραγματικότητα.
Ας συντροφεύει πάντα την ύπαρξή μας ολόκληρη αυτή η Αλήθεια. Και ό,τι τυχόν μας στεναχωρεί ή λυπεί ή δυσκολεύει και κουράζει, αυτός ο "ύμνος" ας μας υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ποτέ και για κανέναν λόγο, διότι:
«Ανέστη Χριστός και Άδης καταβέβληται.
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.
Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!
Αρχιερέας εξέρχεται εκ του Παναγίου Τάφου με το Άγιο Φως
Ο Ναός της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα κατά την ημέρα του Μ. Σαββάτου με εκατοντάδες πιστούς να κρατούν αναμμένες τις λαμπάδες τους με το Άγιο Φως.
Ο Πανάγιος και Ζωοδόχος Τάφος του Κυρίου μας