- Σαμψών ο Ξενοδόχος, Όσιος *
- Άνεκτος, Μάρτυς *
- Ιωάννα η Μυροφόρος, Αγία *
- Μάρκιος και Μαρκία, Μάρτυς *
- Πιέριος, Ιερομάρτυς *
Σαμψών ο Ξενοδόχος, Όσιος * - 27/6
3670 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ, ΟΣΙΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Σαμψών, γεννήθηκε στη Ρώμη από πλουσίους αλλά ευσεβείς και ενάρετους γονείς.
Ευφυής ως ήτο, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και ιατρική.
Επιθυμώντας από τη μικρή του ηλικία να ζήσει κατά το χριστιανικό πρότυπο ζωής, μεταχειρίσθηκε την ιατρική όχι ως επικερδές επάγγελμα αλλά για καθαρά φιλανθρωπικούς και ευεργετικούς σκοπούς.
Προσέτρεχε χωρίς διακρίσεις σε οποιονδήποτε είχε την ανάγκη του βοηθώντας τον, παρηγορώντας τον και στηρίζοντάς τον στην πίστη. Όταν εκοιμήθησαν οι γονείς του, μοίρασε την μεγάλη περιουσία την οποία κληρονόμησε και πήγε στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί επισκέφθηκε όλα τα μοναστήρια. Έβρισκε ουσιαστικά καταφύγιο για να ηρεμεί και να μελετά τις Θείες Γραφές.
Η φήμη του, η οποία γρήγορα εξαπλώθηκε. Συγχρόνως η μεγάλη θεολογική του κατάρτιση και οι άλλες του αρετές, κίνησαν το ενδιαφέρον του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μηνά, ο οποίος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο.
Με όση περιουσία του απέμεινε, ο Όσιος έκτισε νοσοκομείο, που αναδείχθηκε σε φημισμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα. Η φήμη του προσείλκυσε την εύνοια και αυτού του αυτοκράτορος Ιουστινιανού (541 μ.Χ.), τον οποίο εθεράπευσε από βαριά ασθένεια. Ο αυτοκράτορας από ευγνωμοσύνη ανακαίνισε τον ξενώνα, που είχε καταστραφεί από πυρκαγιά το 532 μ.Χ., δίνοντάς του το όνομα του ιατρού που τον εθεράπευσε.
Ο ξενώνας του Οσίου Σαμψών κατείχε ξεχωριστή θέση ανάμεσα σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της εποχής του. Ευρισκόταν μεταξύ των ναών της Αγίας Σοφίας και της Αγίας Ειρήνης, σύγχρονοι δε μελετητές τον τοποθετούν στα βόρεια της Αγίας Σοφίας. Το Δεκέμβριο του 536 μ.Χ. καταστράφηκε πάλι από πυρκαγιά και ξανακτίσθηκε. Η «Σύνοψις των Βασιλικών» στο τέλος του 9ου αιώνος μ.Χ. όριζε πως όλα τα προνόμια που είχαν δοθεί στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας στον ξενώνα του αειμνήστου Σαμψών πρέπει να διατηρηθούν. Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος γράφει στο έργο του «Περί Βασιλείου Τάξεως», ότι ο διευθυντής του ξενώνος του Σαμψών εκρατούσε στη λιτανεία της Κυριακής των Βαΐων το έκτο λάβαρο. Ο ξενώνας ελειτούργησε άριστα μέχρι τον 13ο αιώνα και αυτό φαίνεται από το κείμενο του Μανουήλ Φιλή (1275 – 1345), ο οποίος εξέφρασε την ευχή ο ανιψιός του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου να γίνει δεύτερος Σαμψών.
Ο Όσιος Σαμψών εκοιμήθηκε με ειρήνη, σε βαθύ γήρας, στον ξενώνα του. Το τίμιο λείψανό του ετοποθετήθηκε στο ναό του Αγίου Μάρτυρος Μωκίου.
Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ο φέρων την μίμησιν, των του Θεού οικτιρμών, ενθέου χρηστότητας, αναβλυστάνεις κρουνόυς, Σαμψών Ιερώτατε, συ γαρ θεομιμήτω, ελλαμφθείς συμπαθεία, ώφθης των τεθλιμμένων, και πασχόντων ακέστωρ, παρέχων ενί εκάστω, ρώσιν και έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς της φύσεως.
Ως ιατρόν πανάριστον, και λειτουργόν ευπρόσδεκτον, οι τη σορώ του τη θεία προστρέχοντες, Σαμψών θεόφρον Όσιε, συνελθόντες σε ύμνοις και ψαλμοίς ανυμνούμεν, Χριστόν δοξάζοντες, τον τοιαύτην σοι χάριν, παρέχοντα των ιάσεων.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ασθενούντων ο ιατρός· χαίροις θλιβομένων, ο θερμότατος αρωγός· χαίροις των πενήτων, και ξένων αντιλήπτωρ, Σαμψών Χριστού θεράπον, αξιοθαύμαστε.