Σίμων ο Μυροβλήτης ο κτίτωρ της εν Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας * - 28/12

ΑΓΙΟΣ ΣΙΜΩΝ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ, ΚΤΙΤΩΡ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Όσιος Σίμων ο Μυροβλύτης ήταν ο κτίτορας της τολμηρότερης αρχιτεκτονικά Αγιορείτικης Μονής, της Σιμωνόπετρας. Υπήρξε θαυμάσιος ασκητής, θαυματουργός και Μυροβλύτης.

Υποτάχθηκε σε αυστηρό Γέροντα και τόσο τον αγάπησε, ώστε την ώρα πού κοιμόταν ασπαζόταν τα πόδια του και κατά την απουσία του τον τόπο της κατακλίσεως του. Πίστευε ότι δίχως αυτόν δεν θα μπορούσε ν΄ ανεβεί στον ουρανό. Η υποταγή, του έδωσε την υψοποιό ταπείνωση και αυτή τη διάκριση. Με την ευλογία του Γέροντά του κατοικεί σε σπήλαιο, που σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στη Μονή του, για να δοθεί όλος στην προσευχή, δίχως να φοβάται τις συχνές επιθέσεις των δαιμόνων.
Οι επισκέψεις των ανθρώπων τον σύγχυζαν και ετοιμαζόταν ν΄αναχωρήσει σ΄ ερημικότερο τόπο, όταν άκουσε προσευχόμενος ουράνια φωνή· «Σίμων, φίλε πιστέ, και λάτρη του Υϊού μου, μη αναχωρεί των ώδε, ότι εις φως τέθεικά σε μέγα, και μέλλω να δοξάσω τον τόπον τούτον με το όνομα σου». Πιστεύοντας στην αναξιότητά του ο άξιος, θεώρησε τη φωνή τέχνασμα του πονηρού. Τη νύκτα των Χριστουγέννων προσευχόμενος είδε αστέρα να κατεβαίνει από τον ουρανό και να στέκεται πάνω στην πέτρα, όπου είναι σήμερα η Μονή, και η φωνή της Θεοτόκου να του λέγει· «Εδώ πρέπει να θεμελίωσης, ω Σίμων, το κοινόβιόν σου, και να σώσης ψυχάς, και πρόσεχε καλώς· μη απιστήσης, ως πρότερον, εγώ θέλω είμαι βοηθός σου».

Θαυματουργικά προχώρησε στην ανοικοδόμηση της Μονής ο Όσιος. Την εκκλησία αφιέρωσε στο όνομα της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου και τη Μονή ονόμασε Νέα Βηθλεέμ.
Με θεάρεστη πολιτεία τελείωσε τον βίο του σε προχωρημένη ηλικία στις 28 Δεκεμβρίου 1257 μ.Χ. Ανάμεσα στους τελευταίους λόγους, πού είπε στους υποτακτικούς, λίγο πριν το τέλος του, ήταν και οι εξής· «Θέλω να σας επισκέπτομαι πάντοτε, και θέλω σας φυλάττω από κάθε πειρασμόν ορατόν και αόρατον... να ήστε ειρηνικοί· φιλόξενοι· να επιτελήτε τας εορτάς πνευματικώς... να ευλαβήσθε και τον Ηγούμενον με όλην σας την δύναμιν. Αυτά εάν φυλάττητε και μετά τον θάνατον μου, καθώς και ζώντος μου τα εφυλάττετε, θέλω είμαι νοερώς μαζί σας πάντοτε...». Ονομάσθηκε Μυροβλύτης, γιατί «τοις πάσιν εφαίνετο μύρον αναβλύζον από του τάφου αυτού». Δυστυχώς και το χαριτόβρυτο λείψανο του και ο τάφος του μένουν σήμερα κρυμμένα και άγνωστα. Ο Σέρβος Δεσπότης Ιωάννης Ούγγλεσης (+1371 μ.Χ.), ύστερα από θαυματουργική επέμβαση του Οσίου στη θεραπεία του τέκνου του, μεγάλωσε τη μικρή Μονή και την πλούτισε με δωρεές και αφιερώματα.

Ο Όσιος Ησαΐας έγραψε τον βίο του, τον όποιο μετέγραψε ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος. Οι μοναχοί Θεόφιλος και Ραφαήλ συνέθεσαν κανόνες, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Χαιρετισμούς και Εγκώμιο, ο μακαριστός αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης οκτώηχο κανόνα και εξέδωσε την ακολουθία του το 1924 μ.Χ.

Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τη ασκήσει εκλάμψας εν Άθω Όσιε, ως καθαρθείς την καρδίαν των αρετών τω φωτί, εδοξάσθης θαυμαστώς Σίμων μακάριε’ διό και βλύζειν κρουνηδόν, μύρα εύοσμα ημίν, ηξίωσαι μετά τέλος. Αλλά μη παύση πρεσβεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Ως των Οσίων ανυμνούμέν σε ακρέμονα, και Αποστόλων οπαδόν και ισοστάσιον και του Άθω σεμνολόγημα και φωστήρα· δός ουν Πάτερ και ημείν την σην αντίληψιν, υπέρ πάντων εξαιτούμενος τον Κύριον των βοώντων σοι, χαίροις Σίμων τρισόλβιε.

 Μεγαλυνάριον.
Ώφθης μυροθήκη πνευματική, Σίμων Μυροβλύτα, ηδυπνόου επιρροής, οσμαίς σου ευπνόοις, οσμήν προς απαθείας, απαύστως διεγείρων, τους προσιόντας σοι.

Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του  Αγιορείτου 

Tω αυτώ μηνί KH΄
O Όσιος Σίμων ο Mυροβλήτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Iεράς Mονής Σιμωνόπετρας, εν ειρήνη τελειούται¹

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Oύτος ο Όσιος ενίκησε τον Διάβολον, φανέντα αυτώ εν είδει δράκοντος. Kαι φωτισμού θείου αξιωθείς, ήκουσε φωνήν εν τη νυκτί των Xριστού Γεννών, προστάζουσαν αυτόν να κτίση το Mοναστήριον επάνω εις την πέτραν, όπου και αστέρα είδε ιστάμενον, κατελθόντα άνωθεν. Oύτος τον κεραστήν και μαθητήν του πεσόντα κάτω από το ύψος εκείνο, αβλαβή εφύλαξεν. Oύτος των κατ’ αυτού ορμησάντων Aράβων, άλλου μεν, το χέρι εξήρανεν, άλλου δε, τους οφθαλμούς ετύφλωσε. Kαι πάλιν αυτούς ιατρεύσας, εβάπτισε και Mοναχούς εποίησε. Kαι την θυγατέρα του βασιλέως της Σερβίας Iωάννου Oύγγλεσι δαιμονισμένην ούσαν ιάτρευσε. Kαι μετά θάνατον μύρον ευώδες εκ των λειψάνων του ανέβλυσε. Kαθώς τούτο μαρτυρεί το του ανωτέρω βασιλέως χρυσόβουλλον. Tούτου η ασματική Aκολουθία ευρίσκεται εις το εδικόν του Mοναστήριον της Σιμωνόπετρας. Eις τούτον τον Όσιον εφιλοπόνησεν η εμή αδυναμία οίκους εικοσιτέσσαρας, και εγκώμιον γλαφυρόν.

(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)