- «Ο Πύρινος Ποταμός»: Τι πραγματικά είναι η Κόλαση και ο Παράδεισος
- Τι είναι το Τριώδιον;
- Κυριακή της Απόκρεω - Η Κρίση κατά την Δευτέρα Παρουσία
- Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη Ναί! Αλλά ποιά Αγάπη; (π. Γ. Μεταλληνού)
- Επίκαιρα και σπουδαία μηνύματα από την εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Ενδόξου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
- Η Μυστική έννοια και σημασία που κρύβεται στο Όνομα του Τιμίου Προδρόμου: ΙΩΑΝΝΗΣ
- Πώς προέκυψε το έθιμο της Βασιλόπιττας;
- Η εικόνα της του Χριστού Γεννήσεως. Θεολογική ερμηνεία
- Γιατί με βάπτισαν χωρίς να με ρωτήσουν;
- Ποιοί είναι οι Παμμέγιστοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ & Γαβριήλ;
- Οι Άγγελοι κατά την Αγία Γραφή
- Άγιος Κοσμάς:«Να ανατρέφετε χριστιανικά τα παιδιά σας και να τους δίνετε ονόματα αγίων»
- Τρείς εσείς, τρεις κι΄εμείς, Κύριε ελέησον ημάς! Η δύναμη της καθαρής καρδιάς, της Προσευχής και της Ταπείνωσης!
- Καθημερινές Προσευχές Τραπέζης
- Καντήλι, Κερί, Θυμίαμα: Ποια η σημασία και οι συμβολισμοί τους
- 1η Σεπτεμβρίου: Η Αρχή της Ινδίκτου (Η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους)
- Γιατί οι ιερείς Ευαγγελιστές αναφέρουν διαφορετικό χρόνο, δια το πότε έγινε η Μεταμόρφωση του Χριστού;
- Πεντηκοστή, η Εκκλησία του Χριστού
- Ποιές και πόσες ήταν οι Μυροφόρες Γυναίκες του Ευαγγελίου;
- Τι σημαίνουν τα «επίθετα» των Αγίων: Δίκαιος, Όσιος, Μάρτυρας, Οσιομάρτυρας, Ιερομάρτυρας, Ομολογητής, Απολογητής...
- Η Κυριακή του Θωμά, και τα σπουδαία νοήματά της!
- Η Πασχάλιος Ακολουθία κατά την Διακαινήσιμον Εβδομάδα
- Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Τι εορτάζουμε καθημερινά.
- Μεγαλοβδομαδιάτικες παρατυπίες και θεατρινισμοί
- Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου (Video)
- Γνωρίζεται τι σημαίνει το όνομά σας;
- Κυριακή της Τυρινής: Η Έξοδος των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισον
- Γιατί γίνονται τα Ψυχοσάββατα
- Ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα
- Kυριακή Ζ’ μετά το Πάσχα -Των αγίων 318 Θεoφόρων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Τι συμβολίζουν οι έξι άνδρες της Αγίας Φωτεινής, το πηγάδι του Ιακώβ, το νερό, το βάθος και το άντλημα;
- Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής
- Ζ’ Κυριακή του Πάσχα - Μνήμη 318 Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
- Τα Τελευταία Χριστούγεννα του Κόσμου!
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Σε ποιον αποκαλύφθηκε η μεγαλύτερη αλήθεια ανά τους αιώνας και γιατί;
Λειτουργικά και Ερμηνευτικά
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
19/3 Χρύσανθος και Δαρεία, Μάρτυρες *
ΑΓΙΟΙ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΚΑΙ ΔΑΡΕΙΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Οι Άγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος και Δαρεία έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού (243 - 284 μ.Χ.). Ο Άγιος Χρύσανθος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν υιός επιφανούς ειδωλολάτρου, του Πολέμωνος. Όμως κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη από κάποιο Χριστιανό και βαπτίσθηκε. Όταν ο πατέρας του πληροφορήθηκε το γεγονός, τον φυλάκισε και για να τον αποσπάσει από την χριστιανική πίστη, του έδωσε για γυναίκα του την ωραία Δαρεία, η οποία καταγόταν από την Αθήνα και ήταν ειδωλολάτρισσα.Αντί όμως να προσελκύσει η Δαρεία τον σύζυγό της Χρύσανθο στην ειδωλολατρία, συνέβη το αντίθετο. Πίστεψε κι αυτή στον Χριστό και βαπτίσθηκε. Τότε τους κατήγγειλαν στον Ύπαρχο Κελερίνο, ο οποίος τους παρέδωσε στον Τριβούν...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
6/3 Εύρεσις του Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων
ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΗΛΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ Η Αγία Ελένη (247 - 328 μ.Χ.), μητέρα του πρώτου Χριστιανού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ του Μεγάλου (280/288 - 337 μ.Χ.), το έτος 326 μ.Χ. πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν έξοδον καὶ φοβερίσματα ηύρεν τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ τοὺς άλλους δύο σταυροὺς των ληστών», όπως γράφει ο Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς. Κατά την Παράδοση, ύστερα από την πληροφορία κάποιου Εβραίου, με το όνομα Ιούδας, υποδείχθηκε η θέση όπου έγινε η ανασκαφή, κατά την οποία βρέθηκαν τρεις σταυροί, ήτοι του Χριστού και των δύο ληστών. Επειδή, όμως, δεν ήταν δυνατόν να αναγνωρισθε...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Επίκαιρα και σπουδαία μηνύματα από την εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Ενδόξου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
Σάββατο, 24 Φεβρουαρίου 2024 - 6402 εμφανίσεις άρθρου
Η ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
Πρώτη δημοσίευσις 29/08/2017
Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει όσο θα έπρεπε την σημασία της αποτομής, του μαρτυρίου δηλαδή του Τιμίου Προδρόμου. Βεβαίως η Εκκλησία μας, με τη συγκεκριμένη εορτή και τα αναγνώσματα, τόσο το Ευαγγελικό (Μαρκ. ΣΤ΄ 14-30), όσο και το Αποστολικό (Πραξ. Αποστ. ΙΓ΄ 25-32), μας δίνει να κατανοήσουμε μέσα στο ιστορικό πλαίσιο, την μεγάλη μορφή του Βαπτιστού. Το γεγονός της αποτομής είναι συγκλονιστικό και γι’ αυτό, παρά το ότι το γνωρίζουμε, είναι ανάγκη για ακόμα μία φορά να το μελετήσουμε.
Ας εμβαθύνουμε όμως για λίγο στο καθαυτό γεγονός του σφοδρού Προδρομικού ελέγχου, σε σχέση με εμάς τους ίδιους και την εποχή μας.
Οπωσδήποτε η ενέργεια του Προδρόμου, με τα σημερινά κοσμικά δεδομένα και τα «νεοπατερικά» φληναφήματα, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως ακραία, ίσως γραφική, οπωσδήποτε φανατική και τελικώς ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
Ας δούμε το γιατί.
α) Το τι έκανε ο Ηρώδης στην προσωπική του ζωή, αυτό εντάσσεται στα «απόρρητα προσωπικά δεδομένα» και ως εκ τούτου, όχι μόνο δεν είχε δικαίωμα ο Βαπτιστής να ελέγξει, αλλά με την πράξη του αυτή, θέτει τον εαυτόν του στην παρανομία και προσκρούει στο νόμο περί της «ελεύθερης επιλογής της προσωπικής ζωής»...
β) Με τον έλεγχό του ξεπέφτει από το υψηλό του έργο. Αυτός δεν είναι παρά ένας ασκητής ο οποίος αρνήθηκε τον κόσμο και ως εκ τούτου δεν του επιτρέπεται να αφήνει τα «δυσθεώρητα ύψη της θεώσεως» και να κατεβαίνει στα κοσμικά και μάλιστα σ’ αυτού του είδους το επίπεδο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «κοσμικό κουτσομπολιό ή κοινωνικό σχόλιο», έστω και αν φαίνεται ότι στηρίζεται στον Νόμο των Εντολών.
γ) Κάνει υπέρβαση καθήκοντος, και μάλιστα με την αδιακρισία του θίγει την «Ιερά Σύνοδο» των Εβραίων ή άλλως, το «Μέγα Συνέδριον», αφού δεν έχει εξουσιοδοτηθεί από τους Αρχιερείς για μια τέτοια πράξη. Δηλαδή, λειτουργεί αντιδεοντολογικά και εντελώς αυθαίρετα. Επιτέλους, ποιος είναι αυτός ο ασκητής που ελέγχει, καθ’ ην στιγμήν, ολόκληρο το σώμα των υπευθύνων αρχιερέων και των υπεροχικών προσώπων του Συνεδρίου που, έστω και από «διάκριση», ανέχεται αυτήν την κατάσταση, δηλ. την παρανομία του Ηρώδη;
δ) Δημιουργεί με τον πύρινο λόγο του «κοινωνική αναταραχή», ό, τι δηλ. χειρότερο για μια «ευνομούμενη πολιτεία» και μάλιστα για έναν τόπο που βρίσκεται κάτω από το σιδερένιο πέλμα της Pax Romana. Είναι δυνατόν οι ειρηνικοί «ησυχαστές» και «ερημίτες» να γίνονται αιτία συγχύσεων και ταραχών, και μάλιστα να προσβάλλουν τους ταγούς της πολιτείας, αφού αυτοί έχουν «ταχθεί παρά Θεού» στο έργο τούτο;
ε) Λησμονούσε ο Ζηλωτής και Βαπτιστής του Ιορδάνου ότι ο Ηρώδης, παρά τα προσωπικά του πάθη και τις ιδιορρυθμίες, έκανε δημόσια έργα, ανέπτυσσε την «πολιτισμική παράδοση» και «ιουδαϊκή κουλτούρα», κρατούσε τις «λεπτές ισορροπίες», με την Ρώμη, και το σημαντικότερο, είχε προσφέρει πολλά χρήματα από τον δημόσιο κορβανά για το κτίριο του Ναού. Ο Ιωάννης μπορεί βέβαια να είχε φτάσει στο επίπεδο να βλέπει ολόκληρο τον κόσμο ως Ναό του Θεού, πλην όμως θα έπρεπε να αισθάνεται την ανάγκη που είχαν οι άνθρωποι για ένα Ναό (και μάλιστα τι Ναό!), ώστε να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα! Κυρίως όμως με τον έλεγχό του, διατάρασσε την «αγαστή συνεργασία» μεταξύ «ιουδαϊκής θρησκείας και πολιτείας».
ς) Αποδεικνύει τον εαυτόν του ακραίο, μονοκόμματο και αδιάκριτο, αφού με την ενέργειά του αυτή, αφήνει το έργο του βαπτίσματος και του κηρύγματος και εγκαταλείπει όλον αυτόν τον κόσμο που προσέτρεχε στην έρημο για να τον ακούσει και να ωφεληθεί.
Θα μπορούσαμε βέβαια να σημειώσουμε και άλλα πολλά, τα οποία βγαίνουν ως συμπεράσματα από την σύγχρονη «θεολογική» ψευτοκουλτούρα.
Όμως, δόξα τω Θεώ, ο Τίμιος του Κυρίου Πρόδρομος, ο μέγιστος των Προφητών, ο Κήρυκας της Χάριτος, ο ασυμβίβαστος, ζούσε για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού. Και υπέγραψε αυτήν την αγάπη του με την ίδια του την κεφαλή. Ο Πρόδρομος είναι ο γνήσιος Προφήτης που παραμένει ασυμβίβαστος και που αρνείται να καλύψει την οποιαδήποτε δειλία με ένα διάτρητο «θεολογικό» μανδύα και με επιχειρήματα «νεοπατερικής εποχής».
Αρνείται την διαστροφή της αμαρτίας που αποκτηνώνει τον άνθρωπο και συνάμα επικυρώνει την αλήθεια, του ότι οι πολιτικοί άρχοντες, πόσω δε μάλλον οι εκκλησιαστικοί, πρέπει να μένουν σε γυάλινα σπίτια, ώστε η προσωπική τους ζωή να αποτελεί παράδειγμα προς μίμησιν («το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν») Το δε αίμα του, είναι η τρανότερη μαρτυρία της συνέπειας στο πανάγιο και παντοκρατορικό θέλημα του Θεού.
Ας πρεσβεύει ο Μάρτυρας της αληθείας και του Ευαγγελικού ήθους, ώστε τουλάχιστον, αφού συνειδητοποιήσουμε την ρηχότητά μας, όλοι από κοινού, κλήρος, μοναχισμός και λαός, να δεχθούμε την χάρη και την ευλογία, για μια επιτέλους, συνειδητή Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Αμήν.
Αρχιμανδρίτης π. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.gr/2010/08/blog-post_28.html