- Κυριακή προ της Γεννήσεως του Χριστού
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Κυριακή των Αγίων Πάντων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
- Κυριακή της Πεντηκοστής
- Ψυχοσάββατον
- Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Ανάληψις του Κυρίου
- Απόδοσις της εορτής του Πάσχα
- Κυριακή του Τυφλού
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος
- Η Μεσοπεντηκοστή
- Κυριακή Παραλύτου
- Κυριακή των Μυροφόρων
- Κυριακή του Θωμά
- Η Ζωοδόχος Πηγή
- Το Άγιον Πάσχα
- Άγιο και Μεγάλο Σάββατο - Η Ταφή του Κυρίου
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος: Εορτή του Αγίου Πνεύματος ή της Αγίας Τριάδος; Υπάρχει άραγε εορτή και «εικόνα» της Αγίας Τριάδος;
- Το Άγιον Πνεύμα
- Μνήμη της Αγίας Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Σύναξις των Αγιορειτών Πατέρων
Επικαιρότητα
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
3/5 Τιμόθεος και Μαύρα, Μάρτυρες *
ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΑ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Όταν ο Ιησούς Χριστός ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα για το εκούσιο Πάθος του, στο δρόμο έλεγε στους μαθητάς για όσα είχαν να συμβούν στην Αγία Πόλη. Μέσα στα λόγια του Διδασκάλου οι μαθηταί ξεχώρισαν ένα "αναστήσεται" και δύο απ’ αυτούς ενόμισαν πως ήταν ευκαιρία να του ζητήσουν πρωτοκαθεδρία. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωκεν ο Ιησούς Χριστός· "το μεν ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε". Επροφήτευσεν έτσι όχι μόνον για τους αγίους Αποστόλους, μα και για κάθε Ομολογητή και Μάρτυρα, πως θα περνούσε από το πάθος για να φθάση στην Ανάσταση. Από το Πάθος του Σταυρού πέρασαν και οι Άγιοι σύζυγοι Τιμόθεος και Μαύρα, που την μνήμη τους τιμά σήμερα η Εκκλησία...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
20/4 Αθανάσιος Μετεωρίτης, Όσιος *
ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ, ΟΣΙΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Όσιος Αθανάσιος, κατά κόσμον Ανδρόνικος, γεννήθηκε στη Νέα Πάτρα της Πελοποννήσου, τη σημερινή Υπάτη, κοντά στο όρος Μολύβιον, το 1305 μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλες πηγές το 1303 μ.Χ.) από γονείς επιφανείς και πλούσιους. Μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα και παραδόθηκε στην επιμέλεια του θείου του. Αλλά όταν κατέλαβαν την πατρίδα του οι Φράγκοι το 1319 μ.Χ., αναχώρησε στη Θεσσαλονίκη και από ’κει στο Άγιο Όρος.Στην μεγάλη μοναχική μητρόπολη όμως, τηρούσαν μια ευλαβή συνήθεια, και δεν δέχονταν αγένειους νέους, προς αποφυγήν του σκανδαλισμού των πατέρων και βέβαια για την πλήρη ωρίμανσή των. Με απογοήτευση τότε αναχώρησε ο Αθανάσιος και περιπλανήθηκε σε πολλά μέρη. Πήγε και στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνώρισε τον περίφημο ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Αγία και Μεγάλη Τετάρτη
Τετάρτη, 1 Μαΐου 2024 - 5147 εμφανίσεις άρθρου
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα.
Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς.
Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια.
Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρη την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μία γυναίκα, την ίδια δηλαδή, που πήρε την ονομασία πόρνη.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο και για μία άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, η οποία επίσης άλειψε τα άχραντα πόδια Του, σκουπίζοντάς τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Ήχος πλ. δ’.
Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της βασιλείας έξω κλεισθής, αλλά ανάνηψον κράζουσα. Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Υπέρ την πόρνην αγαθέ ανομήσας, δακρύων όμβρους ουδαμώς σοι προσήξα, αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθω ασπαζόμενος, τους αχράντους σου πόδας, όπως μοι την άφεσιν, ως Δεσπότης παράσχης, των οφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Εκ του βορβόρου των έργων μου ρύσαι με.
Εξαποστειλάριον.
Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα, και σώσον με.