Καλλιόπιος, Μάρτυς * - 7/4

ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΟΠΙΟΣ, ΜΑΡΤΥΣ 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Πολλοί επορεύθησαν στο μαρτύριο κι έφτασαν στον θάνατο για την ιδεολογία τους, για σκοπούς παράνομους κι ακόμα και για πράξεις εγκληματικές.
Όλους αυτούς βέβαια δεν θα τους τιμήσουμε με τον τίτλο του Μάρτυρος.
Ο Ιησούς Χριστός είπε ποιοί είναι οι μάρτυρες της αληθείας και οι ήρωες της πίστεως - εκείνοι που διώκονται και δίνουν τη ζωή τους "ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου".

Ένας τέτοιος ευγενής και ωραίος νέος, που θυσιάστηκε κι αυτός στο σταυρό σαν τον Σωτήρα του κόσμου, είναι ο Άγιος Καλλιόπιος, του οποίου σήμερα η Εκκλησία τιμά την μνήμη.

Ο Άγιος Καλλιόπιος καταγόταν από την Πέργη της Παμφυλίας και έζησε στο χρόνια του μεγάλου διώκτου της Ορθοδοξίας Διοκλητιανού. Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα, η ενάρετη όμως μητέρα του Θεόκλεια τον μεγάλωσε και τον γαλούχησε με τα αθάνατα ρήματα της χριστιανικής πίστης.
Έτσι στην περίοδο των διωγμών ο νεαρός Καλλιόπιος όχι μόνο δε φοβήθηκε αλλά αντιθέτως εμψύχωνε και παρηγορούσε τους ολιγόψυχους.

Όταν έφθασε στην περιοχή ο Έπαρχος Μάξιμος και άρχισε να βασανίζει και να σκοτώνει πολλούς Χριστιανούς ο Καλλιόπιος χωρίς κανένα δισταγμό, αλλά με την τόλμη και παρρησία που τον διέκριναν, παρουσιάσθηκε αυτοβούλως στον Έπαρχο να τον προειδοποιήσει ότι θα λογοδοτήσει στο Θεό για τα εγκλήματά τα οποία διαπράττει εναντίον πιστών ανθρώπων.
Έξαλλος ο Έπαρχος διέταξε να τον συλλάβουν, να τον βασανίσουν και να τον κλείσουν στη φυλακή.
Όταν μετά από λίγες ημέρες τον οδήγησαν και πάλι μπροστά στον Έπαρχο και ο Καλλιόπιος παρά τις κακουχίες και τα βασανιστήρια με στεντόρεια φωνή ομολόγησε με θάρρος την πίστη του, ο Έπαρχος διέταξε την θανάτωσή του.
Μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο κατά σύμπτωση την Μεγάλη Παρασκευή και έλαβε κατ’ αυτό το τρόπο το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου. Η δε μητέρα του Θεόκλεια - κατά την παράδοση - αφού αγκάλιασε το σώμα του γιου της, επί τόπου ξεψύχησε και αυτή.

 

Απολυτίκιον. 
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Εκβλαστήσας ως ρόδον Μάρτυς αμάραντον, αθλητικώς κατευφραίνεις την Εκκλησίαν Χριστού, τη ευπνοία των λαμπρών κατορθωμάτων σου, συ γαρ Παθών ζωοποιών ανεδείχθης κοινωνός, νομίμως ανδραγαθήσας, ω Καλλιόπιε μάκαρ, υπέρ της δόξης του Σωτήρος ημών.

Κοντάκιον.
Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Μαρτυρίου στίγμασι, σε ιερώς κοσμηθέντα, και αγίοις Πάθεσι, συμμορφωθέντα Κυρίω, βλέψασα, η σε τεκούσα αγία μήτηρ, σύμψυχος, τη προαιρέσει Μάρτυς σοι ώφθη, Καλλιόπιε θεόφρον, μεθ’ ης δυσώπει, ελεηθήναι ημάς.

Μεγαλυνάριον.
Λόγοις τοις μητρώοις ικανωθείς, αυτόκλητος ήκες, προς αγώνας  μαρτυρικούς, ους και διανύσας, Πατρός του ουρανίου, τέκνον ωραίον ώφθης, ω Καλλιόπιε.