Το Αναγνωστικό της Ε΄ Δημοτικού
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
19/5 Πατρίκιος, Ιερομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΚΑΚΙΟΣ, ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ, ΠΟΛΥΑΙΝΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Οι άριστες θεολογικές του γνώσεις, αλλά και η θερμή του πίστη, ανέδειξαν τον Πατρίκιο Επίσκοπο Προύσσης. Η θέση αυτή για τον Πατρίκιο υπήρξε πνευματικό φρούριο για την υπεράσπιση του Ευαγγελίου και ορμητήριο για την πάταξη της ειδωλολατρικής πλάνης. Στην αποστολική του αυτή εργασία δε θέλησε να είναι μόνος. Είχε μαζί του και τρεις πρόθυμους συνεργάτες, τον Ακάκιο, τον Μένανδρο και τον Πολύαινο. Μαζί τους ο Πατρίκιος έφερε στη χριστιανική πίστη πολλούς ειδωλολάτρες. Αυτό, όμως, καταγγέλθηκε στον άρχοντα Ιουλιανό τον Υπατικό, και αμέσως συνελήφθησαν. Ο άρχοντας με φιλοσοφικές συζητήσεις προσπάθησε να πείσει τον Πατρίκιο ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός. Ο Πατρί...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
6/5 Ιώβ, Προφήτης *
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ, ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Δίκαιος Ιώβ καταγόταν από την χώρα Αυσίτιδα, που βρισκόταν μεταξύ της Ιδουμαίας και της Αραβίας. Ονομαζόταν αρχικά Ιωβάβ Ήταν γιος του Ζαρέ ή Ζαρά (Ζαρέθ, Ζαράχ), ο οποίος ήταν εγγονός και απόγονος του Ησαύ, και της Βοσόρρας (Βασώρας). Δηλαδή ο Ιώβ ήταν δισέγγονος του Ησαύ και πέμπτος απόγονος του Αβραάμ (Ιώβ 42,17γ). Ο Ιώβ ήταν βασιλιάς των Εδωμιτών (Ιώβ 17δ). Ο Ιώβ έζησε περίπου το 1900 π.Χ. Υπήρξε προφήτης επί 40 χρόνια. Παρά τα μυθώδη πλούτη του ήταν θεοσεβής, δίκαιος, ευθύς και άμεμπτος και απέφευγε κάθε αμαρτία.Κατά παραχώρηση Θεού, για να τον δοκιμάσει, πειράχθηκε από τον σατανά και απώλεσε πλούτο και κάθε αγαπημένο του πρόσωπο, πλην της συζύγου του, αυτός δε ο ίδιος προσβλήθηκε από βαρύτατη μ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
3. Ο Χριστούλης
3. Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ
Ἡ Φάτνη τῆς Βηθλεὲμ φεγγοβολεῖ στὴν παγωμένη
χειμωνιάτικη νύχτα.
Τὸ μαγικὸ ἄστρο, ποὺ καθωδήγησε τοὺς Μάγους, λάμπει
σταματημένο ἐκεῖ ἀπὸ πάνω της. Στὶς ἀκτῖνές του, ποὺ ἀπὸ τὰ οὐράνια φθάνουν ὣς
τὴ γῆ σὰν τόσες φωτεινὲς σκάλες, ἀνεβοκατεβαίνουν Ἄγγελοι.
Μέσα οἱ τρεῖς Μάγοι
γονατιστοὶ προσφέρουν τὰ δῶρά τους σ’ ἕνα νεογέννητο παιδί, ποὺ τὸ κρατεῖ ἡ
μητέρα του στὴν ἀγκαλιά της, ἐνῷ οἱ βοσκοὶ τῶν ἀλόγων ἀπὸ πέρα ἑνώνουν τὰ
τραγούδια τους μὲ τοὺς ὕμνους τῶν Ἀγγέλων.
Ἑνα βρέφος. Ἀλλὰ τί εἶναι τὸ βρέφος
αὐτό, ποὺ γίνονται τόσα θαύματα καὶ στὸ κεφαλάκι του ἀστράπτει ἓνας
φωτοστέφανος; Εἶναι ὁ Θεός, ποὺ εἶχε πάρει τὴ μορφὴ ἑνὸς βρέφους.
Εἶναι ὁ
Χριστούλης, ποὺ σὲ λίγο θὰ γίνῃ Χριστὸς καί, ἀφοῦ πεθάνῃ μαρτυρικὰ γιὰ τὴ
σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, θ’ ἀναστηθῇ, θ’ ἀναληφθῇ, θ’ ἀνέβη πάλι στὸν οὐρανό, ἀπ’
ὅπου κατέβηκε, γιὰ νὰ μείνῃ στὴ γῆ τριαντατρία μόνο χρόνια, καί θὰ καθίσῃ γιὰ
πάντα στὰ δεξιὰ τοῦ Πατέρα του.
Δὲν σημαίνει λοιπὸν τίποτε,ἄν σήμερα μᾶς παρουσιάζεται σὰν ἕνα νεογέννητο παιδί στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μητέρας του. Τὸ βρέφος αὐτὸ εἶναι ὁ Θεός μας, κι ἄν γοτατίσωμε κι ἐμεῖς μπροστά του καὶ προσευχηθοῦμε, θὰ μᾶς ἀκούσῃ ὁ Χριστούλης σὰν νά ’ταν κιόλας ὁ μεγάλος Χριστός...
Ἂς μποῦμε λοιπὸν στὴ λαμπρὴ Φάτνη, ποὺ βλέπομε μὲ τὴ φαντασία μας, ὅπως τὴν εἴδαμε τόσες φορὲς σὲ ἅγιες εἱκόνες ἢ στὰ παιδιάτικα ὄνειρά μας. Ἄς γονατίσωμε μπροστά του κι ἂς τὸν προσκυνήσωμε. Δὲν πειράζει, ἂν δὲν ἔχωμε νὰ τοῦ προσφέρωμε, σὰν τοὺς Μάγους, «χρυσόν, λίβανον καί σμύρναν». Τὰ δικά μας δῶρα, τὸ ἴδιο εὐπρόσδεκτα ἀπό ἕνα Θεό, εἶναι ἡ πίστι μας, ἡ ἀγάπη μας, ἡ λατρεία μας. Ἔπειτα ἂς προσευχηθοῦμε, ἂς τοῦ ζητήσωμε νὰ μᾶς δώσῃ, ὃ,τι ποθοῦμε περισσότερο.
Ἀλλὰ τί νἆναι αὐτὸ τὸ ποθητό;
Μᾶς τὸ λένε οἱ ῎Αγγελοι μὲ
τὸν ὕμνο τους:
«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ
καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Ναί, αὐτὸ θὰ ζητήσωμε καί μεῖς ἀπὸ τὸν νεογέννητο Χριστούλη: νὰ ξαναφέρῃ στὴ γῆ τὴν εἰρήνη,πού τόσο καιρό τώρα λείπει μακριά Καὶ θὰ τὸν παρακαλέσωμε τόσο θερμά, ὣστε νὰ μᾶς εἰσακούσῃ.
«Ἡ Διάπλασις τῶν Παίδων» Γρηγόριος Ξενόπουλος