Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος

Κινητές Εορτές του Ενιαυτού

Ενότητες

Φωτό & Βίντεο

Δείτε περισσότερο υλικό »

Δημοφιλή Άρθρα

Εορτολόγιο (νέο ημ.)

24/6 Το Γενέσιον του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας. Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο, τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον άγγελο, ο οποίος του απάντησε ότι το παιδί θα γεννηθεί και εκείνος θα τιμωρηθεί για την απιστία του, παραμένοντας κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι η γυναίκα του ...
Περισσότερα »

Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)

11/6 Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου εν τω Άδειν

ΣΥΝΑΞΙΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΕΝ ΤΩ ΑΔΕΙΝ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ Η εικόνα της Παναγίας, το «Άξιον Εστί», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του "Άδειν" κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα.Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στι...
Περισσότερα »

Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας

Δ’ Χαιρετισμοί

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2025 - 9357 εμφανίσεις άρθρου

Δ’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ μήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται,
συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου·
ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ὠδάς,
ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε,
οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον,
ὧν δέδωκας ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούια.

Φωτοδόχον λαμπάδα,
τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν,
ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον·
τὸ γὰρ ἄυλον ἅπτουσα φῶς,
ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας,
αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα,
κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου,
χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.
Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα,
χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν,
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύρρυτον ἀναβλύζεις ποταμόν.
Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον,
χαῖρε, τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ρύπον.
Χαῖρε, λουτὴρ ἔκπλυνων συνείδησιν,
χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.
Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας,
χαῖρε, ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Χάριν δοῦναι θελήσας,
ὀφλημάτων ἀρχαίων,
ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων,
ἐπεδήμησε δι’ἑαυτοῦ,
πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ Χάριτος·
καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον,
ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούια.

Ψάλλοντές σου τὸν τόκον,
ἀνυμνοῦμέν σε πάντες,
ὡς ἔμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Ἐν τῇ σῇ γὰρ οὶκήσας γαστρί,
ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας·

Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου,
χαῖρε, Ἁγία ἁγίων μείζων.

Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι,
χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν,
χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος,
χαῖρε, τῆς Βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.
Χαῖρε, δι’ ἧς ἐγείρονται τρόπαια,
χαῖρε, δι’ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.
Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ὦ πανύμνητε Μῆτερ,
ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων,
ἁγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας,
καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τοὺς σοὶ βοῶντας·

Ἀλληλούια.

Λίγα λόγια για τους Χαιρετισμούς της Παναγίας

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας λέγονται προς τιμή της Υπεραγίας Θεοτόκου και μπορούμε να τους διαβάζουμε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας επιθυμούμε και ειδικά πριν τον νυκτερινό μας ύπνο.

Οι Χαιρετισμοί ψάλθηκαν πρώτη φορά το το 626 μ.χ. από τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης με επικεφαλής τον Πατριάρχη Σέργιο, στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, όταν οι Άβαροι είχαν πολιορκήσει την Κωνσταντινούπολη, ενώ ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, με όλο το στρατό του, πολεμούσε στην Περσία. Η Πόλη κινδύνευε να πέσει στα χέρια των εχθρών, αλλά τελικά σώθηκε, με την θαρραλέα αντεπίθεση του λαού κατά των πολιορκητών, που έγινε ύστερα από την λιτανεία της εικόνας της Παναγίας, γύρω από τα τείχη.

Από τότε, καθιερώθηκε ο Ακάθιστος ύμνος στην Εκκλησία μας και ψελνόταν πάντα σε παρόμοια περιστατικά, έπειτα, δηλαδή, από νικηφόρα αντίσταση του στρατού και του λαού στις επιθέσεις των επιδρομέων.

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, αλλά και όλος ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλεται και την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Το βράδυ κάθε Παρασκευής, τις 4 πρώτες βδομάδες, ψέλνεται από μια "στάση" του ύμνου στη σειρά και την Παρασκευή της 5ης βδομάδας, ολόκληρος.

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, είναι ποίημα 24 στροφών, που λέγονται "οίκοι".
Κάθε "οίκος" αρχίζει στη σειρά από ένα γράμμα του αλφαβήτου από το Α ως το Ω και τελειώνει πάλι στη σειρά με τη λέξη "Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε" ο ένας και "Ἀλληλούια" ο άλλος.

Το ποίημα όλο χωρίζεται σε 4 ίσα μέρη, τις "στάσεις", που καθεμιά έχει 6 στροφές (οίκους).

Περισσότερα για τον Ακάθιστο Ύμνο και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

Επιστροφή στην αρχή ↑