- Το θαυμαστό έργο των Αγίων Αποστόλων (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)
- Ιστορικό διάγραμμα του Αγιορείτικου Μοναχισμού
- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων
- «Του αλλοιώσαι καιρούς και νόμους»
- Σημεία των Καιρών: Θεομηνίες, Πυρκαγιές, Καταστροφές, Πόλεμοι, ακοές πολέμων, Λιμοί, Λοιμοί, Σεισμοί...
- Κυριακή των Αγίων Πάντων
- Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
- Κυριακή της Πεντηκοστής
- Ψυχοσάββατον
- Ο Χριστός είναι το παν
- Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α’ Οικουμενικής Συνόδου
- Η Ανάληψις του Κυρίου
- Απόδοσις της εορτής του Πάσχα
- Κυριακή του Τυφλού
- «Μνημονεύετε της Γυναικός Λώτ...»
- Γιατί η Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτιδα είχε έξι άνδρες και ποιά είναι η σημασία των έξι αυτών ανδρών της Σαμαρείτιδος;
- Κυριακή της Σαμαρείτιδος
- Η Μεσοπεντηκοστή
- «Κατά Ενωτικών»: Ένα σπουδαίο βιβλίο κατά του Οικουμενισμού και της Ενώσεως των Εκκλησιών!
- Κυριακή Παραλύτου
- Ποιές και πόσες ήταν οι Μυροφόρες Γυναίκες του Ευαγγελίου;
- Κυριακή των Μυροφόρων
- Η Κυριακή του Θωμά, και τα σπουδαία νοήματά της!
- Κυριακή του Θωμά
- Η Ζωοδόχος Πηγή
- Το Άγιον Πάσχα
- Περί Σεισμών: Φυσικά Φαινόμενα ή Θεομηνίες;
- Κυριακή της Ορθοδοξίας: «Η Παναίρεση του Οικουμενισμού και οι Σύγχρονοι Προβατόσχημοι Λύκοι» (Ομιλία π. Μαξίμου-Βίντεο)
- Η Εορτή των Τριών Ιεραρχών
- Η έσχατη μάχη
- Η ασέβεια των σημερινών κληρικών στα Δόγματα και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας
- Η προς Διόγνητον Επιστολή
- Η Αμφίεση των Γυναικών
- Οι σημερινοί διάδοχοι του... Χριστού!
- π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Ζούμε σε ημέρες Νώε και του ερχομού της Δευτέρας Παρουσίας»!
- Ο «ευσεβισμός» της υποκρισίας
- «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Γιατί ο Θεός στέλνει πνεύμα πλάνης στους ανθρώπους;
- Τελικά θέλουμε κάτι από τον Χριστό ή θέλουμε τον ίδιο τον Χριστό;
- Μία μεγάλη σύγχρονη Πλάνη σχετικά με την εορτή και την «εικόνα» της Αγίας Τριάδος
- «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»!
- Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Β΄)
- Τρεις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για τον Αντίχριστον την Δευτέρα Παρουσία και το πότε θα γίνει το Τέλος του Κόσμου
- Όταν τα φαινόμενα απατούν... (Μέρος Α΄) «Τί κρύβεται πίσω από την «αντίθεση» της Γραφής για την εορτή της Μεταμορφώσεως;»
- 2018 Το Τέλος του Κόσμου - Η Δευτέρα Παρουσία (ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή)
- Η απάντηση σε όσους ισχυρίζονται, ότι κανείς -ακόμη και ο Χριστός ως άνθρωπος- δεν γνωρίζει πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
- Πέντε προφητείες των Εβραίων για τον ερχομό του μεσσία τους που εκπληρώθηκαν μέσα στο έτος 2016
- Γιατί ο Ιησούς Χριστός αποκαλύφθηκε στην Αγία Φωτεινή και όχι στο ιερατείο της εποχής εκείνης;
- Οι αποφάσεις της Ι. Συνόδου είναι πάντοτε αλάθητες; Τι διδάσκει η ιστορία της Εκκλησίας μας;
- Κορυφώνεται η παγκόσμια εκστρατεία επιβολής της έλευσης του Αντιχρίστου
- Θα μας ενημερώσει άραγε ο Θεός στα έσχατα χρόνια, ότι έρχεται ο Αντίχριστος και το Τέλος του Κόσμου; ή θα μας αφήσει στο σκοτάδι;
- Τα ψέματα, οι συκοφαντίες, οι πλάνες και η παραπληροφόρηση της Ο.Ο.Δ.Ε. και των ομοίων της
- Πρέπει να μιλάμε για τον Αντίχριστο και τα έσχατα χρόνια;
- Απάντηση σε όσους λένε ότι κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα της Β΄Παρουσίας
- Η Ημέρα της Περιτομής προτύπωση της Β΄ Παρουσίας
- ΟΟΔΕ: Μια Αιρετική Ομάδα
- Η δήθεν καταδίκη του βιβλίου του π. Μαξίμου υπό της Δ.Ι.Σ.
- Ο Χριστιανός οφείλει να είναι πάντα έτοιμος και δεν του χρειάζεται να γνωρίζει τον χρόνο της Β΄Παρουσίας
- VIDEO από εκπομπές του π. Μαξίμου
Ορθόδοξος Ιεραποστολικός ΣύνδεσμοςΕπικαιρότητα
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
29/6 Πέτρος και Παύλος, οι Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι
ΑΓΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την Αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων.
Έγραψε και δύο Κ... Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
16/6 Τύχων, Επίσκοπος Αμαθούντος Κύπρου *
ΑΓΙΟΣ ΤΥΧΩΝ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΑΘΟΥΝΤΟΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Τύχων, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονηρίου. Καταγόταν από ευσεβή οικογένεια, οι δε ενάρετοι γονείς του τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», γι’ αυτό πολύ γρήγορα ο Τύχων διακρίθηκε για το ήθος του χαρακτήρα του, τη σύνεση, τη διάκριση και τη μελέτη των θείων Γραφών.Σε νεαρή ηλικία και εκτιμώντας τις σπάνιες αρετές του, ο Επίσκοπος Μνημόνιος (τιμάται 16 Ιουνίου) τον χειροτόνησε διάκονο. Γρήγορα όμως η αρετή του και η σπουδαία κατηχητική του δράση τον ανέδειξαν διάδοχο του Μνημονίου.Ως Επίσκοπος διακρίθηκε για τα διοικητικά του χαρίσματα, τη φιλανθρωπική του δραστηριότητα και τη διάδοση του λόγου του Θεού, η οποία έφερε πλούσιους καρπούς, μεταστρέφοντας πολλούς ειδωλο... Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Το θαυμαστό έργο των Αγίων Αποστόλων (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)
Κυριακή, 29 Ιουνίου 2025 - 58 εμφανίσεις άρθρου
ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
(Ομιλία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)
Η εορτή των αγίων Αποστόλων στο τέλος του Ιουνίου στρέφει και πάλι το νου μας προς τους ανθρώπους εκείνους, που επέλεξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός για να συνεχίσουν το λυτρωτικό έργο Του. Εξαγιασμένοι και ενισχυμένοι με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, οι άγιοι Απόστολοι διασκορπίσθηκαν στην τότε γνωστή οικουμένη και έφεραν το φως του Ευαγγελίου στη σκοτεινιασμένη έως τότε ανθρωπότητα. Υπέγραψαν μάλιστα την εξαγιαστική δράση τους με το αίμα τους το έργο τους είναι από κάθε άποψη θαυμαστό. Έθεσαν τις βάσεις του χριστιανικού πολιτισμού.
Γεμάτος θαυμασμό εμπρός στο αναμορφωτικό και σωτήριο αυτό έργο τους ο πρύτανης των Χριστιανών ιεροκηρύκων, όπως έχει χαρακτηριστεί ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πλέκει συχνά εξαίρετα εγκώμια προς τους αγίους Αποστόλους στις θαυμάσιες ομιλίες του. Τα στηρίζει μάλιστα σε αδιάσειστα επιχειρήματα. Χρησιμοποιεί συχνά και ρητορικές ερωτήσεις σε προσωπικό ύφος, για να αποδείξει και τονίσει ακόμη περισσότερο το μεγαλείο του έργου των αγίων Αποστόλων:
«Πῶς ἐλαυνόμενοι καί διωκόμενοι… καί οὐδέν οἴκοθεν ἔχοντες ἐπαγωγόν, οὐ λόγον, οὐ περιφάνειαν, οὐ πλοῦτον, οὐ πόλιν, οὐκ ἔθνος, οὐ γένος, οὐκ ἐπιτήδευμα, οὐ δόξαν, οὐκ ἄλλο τῶν τοιούτων οὐδέν, ἀλλά πάντα τά ἐναντία, ἰδιωτείαν, εὐτέλειαν, πενίαν, μῖσος, ἀπέχθειαν, καί πρός δήμους ὁλοκλήρους ἱστάμενοι καί τοιαῦτα καταγγέλλοντες ἔπειθον; Καί γάρ τά ἐπιτεύγματα πολύν εἶχε τόν μόχθον καί τά δόγματα τους κινδύνους· καί οἱ ακούοντες καί οἱ πείθεσθαι μέλλοντες, καί τρυφῇ καί μέθῃ καί πολλῇ συντραφέντες ἦσαν κακίᾳ.
Πόθεν οὖν ἔπεισαν, εἰπέ μοι; Πόθεν τό ἀξιόπιστον ἔσχον; Ὅπερ γάρ ἔφθην εἰπών, εἰ σημείων χωρίς ἔπεισαν, πολλῷ μεῖζον τό θαῦμα φαίνεται…
Καί εἰκός ἦν τους κατηχουμένους λέγειν· τί ποτε τοῦτό ἐστι; Πάντες οἱ τήν οἰκουμένην οἰκοῦντες ἠπάτηνται, καί σοφισταί καί ρήτορες καί φιλόσοφοι καί συγγραφεῖς, οἵ τε παρόντες οἵ τε πρό τούτου γενόμενοι, οἱ περί Πυθαγόραν καί Πλάτωνα, καί στρατηγοί καί ὕπατοι;… Καί οἱ δώδεκα ἁλιεῖς καί σκηνοποιοί καί τελῶναι πάντων ἐκείνων εἰσί σοφώτεροι; Καί τίς ἄν ταῦτα ἀνάσχοιτο; Ἀλλ’ ὅμως οὐκ εἶπον ταῦτα, οὐκ ἐνενόησαν, ἀλλ’ ἠνέσχοντο, καί ἔγνωσαν ὅτι πάντων ἦσαν σοφώτεροι· διό καί πάντων ἐκράτησαν…
Τί οὖν αὐτούς ἐπήγετο; Οὐκ εὔδηλον ὅτι ἡ δύναμις τοῦ κηρυττομένου; Εἰ γάρ μή τοῦτο ἦν… ἆρ’ ἄν εύκολον ἦν ἔχειν καί ἑλκύσαι τους ἐναντιουμένους; Οὐκ ἔστιν εἰπεῖν.
Ὥστε διά πάντων δείκνυται θεία δύναμις οὖσα ἡ κατορθώσασα. Ἐπεί πόθεν ἔπεισαν, εἰπέ μοι, τους χαύνους καί τους διαρρέοντας ἐπί τόν σκληρόν καί τραχύν φέροντες βίον;…
Αὐτό δέ τοῦτο οὐ θαυμάζεις, εἰπέ μοι, πῶς ἔπεισαν μετά θάνατον προσδοκᾶν ἔπαθλα καί ἀμοιβάς; Ἐγώ γάρ αὐτό τοῦτο ἐκπλήττομαι…
Ὤστε καί διά τοῦτο αὐτό μάλιστα θαυμάζειν ἐχρῆν, ὅτι ἀνθρώπους βαρβάρους τοιαύτην ἔπεισαν καταδέξασθαι πίστιν καί χρηστάς περί τῶν μελλόντων ἔχειν ἐλπίδας καί τό πρότερον τῶν ἁμαρτημάτων φορτίον ἀπεσκευασμένους μετά πολλῆς τῆς προθυμίας εἰς τό ἐπιόν τῶν ὑπέρ τῆς ἀρετῆς ἅπτεσθαι πόνων… ἅπαντα τά γένη βαρβάρων οἱ ἁλιεῖς μυσταγωγοῦντες ἐν τῷ βαπτίσματι φιλοσοφεῖν ἔπεισαν...».
(Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου ΕΠΕ 18, 154-214)
Δηλαδή:
Πώς, ενώ τους απομάκρυναν και τους εξεδίωκαν… και ενώ δεν διέθεταν κανένα απολύτως χάρισμα λόγου, ούτε κοσμική λάμψη, ούτε πλούτο, ούτε κατάγονταν από σπουδαία πόλη ή από μεγάλο έθνος ή από ένδοξο γένος, ούτε είχαν εντυπωσιακό επάγγελμα, ούτε δόξα κοσμική, ούτε κάτι άλλο από αυτά που φαντάζουν στα μάτια των κοσμικών ανθρώπων, αλλά είχαν τα εντελώς αντίθετα, δηλαδή απλοϊκότητα, λιτότητα, φτώχια, μίσος και απέχθεια απέναντί τους, διότι, ως Ιουδαίοι, ήταν μισητοί από όλους· και ενώ στέκονταν και κήρυτταν μπροστά σε χιλιάδες λαού κα δίδασκαν παράδοξα για τους ακροατές τους διδάγματα, παρά ταύτα τους έπειθαν. Διότι πρέπει να τονισθεί ότι και οι εντολές που τους έδιναν απαιτούσαν πολύ κόπο για να εφαρμοσθούν, και οι διδασκαλίες τους έβαζαν τους ακροατές τους σε πολλούς κινδύνους. Διότι αυτοί που άκουαν το κήρυγμα των Αποστόλων και επρόκειτο να πιστεύσουν, έως τότε ζούσαν μέσα σε απολαύσεις και μέθες και πολλή κακία…
Πες μου, λοιπόν, πώς τους έπεισαν; Από πού είχαν αποκτήσει αυτή την αξιοπιστία στα λόγια τους; Αυτό που και άλλοτε είπα, εάν τους έπεισαν, χωρίς να κάνουν θαύματα εμπρός τους, αυτό καθαυτό το γεγονός, ότι δηλαδή τους έπεισαν, είναι πολύ μεγαλύτερο θαύμα…
Και ήταν φυσικό οι κατηχούμενοι, όσοι άκουαν δηλαδή το κήρυγμα των Αποστόλων, να διερωτώνται και να λέγουν: Τι συμβαίνει, λοιπόν; Όλοι οι κάτοικοι της οικουμένης έχουν απατηθεί, και οι σοφιστές και οι ρήτορες και οι φιλόσοφοι και οι συγγραφείς και αυτοί που ζουν τώρα και οι παλαιότεροι, οι σύγχρονοι του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα, και οι στρατηγοί και οι ύπατοι όλοι πλανήθηκαν; … Και αυτοί εδώ οι δώδεκα ψαράδες και σκηνοποιοί και τελώνες είναι πιο σοφοί από όλους εκείνους; Ποιος θα το ανεχόταν αυτό; Αλλ’ όμως όχι μόνο δεν είπαν κάτι τέτοιο οι ακροατές του κηρύγματος των Αποστόλων, αλλ’ ούτε και το σκέφθηκαν. Αντιθέτως παραδέχθηκαν ότι ήσαν σοφότεροι όλων και το αναγνώρισαν. Γι’ αυτό και νίκησαν όλους οι Απόστολοι…
Τι ήταν λοιπόν αυτό που τους έπειθε και τους κατεύθυνε; Δεν είναι φανερό ότι ήταν η δύναμη Εκείνου τον Οποίον κήρυτταν; Διότι, αν δεν υπήρχε αυτή η δύναμη… άραγε ήταν εύκολο να ελκύσουν αυτούς που ήταν αντίθετοί τους; Ούτε λόγος δεν πρέπει να γίνεται.
Ώστε μέσα από όλα αυτά διαφαίνεται η δύναμη του Θεού, που πέτυχε αυτά τα μεγάλα κατορθώματα. Διότι, πες μου, πώς έπεισαν ανθρώπους, που ήταν νωθροί και πλαδαροί και ζούσαν άνετα με τρυφές και απολαύσεις να ακολουθήσουν στο εξής ζωή δύσκολη, σκληρή, με κόπο και στερήσεις;…
Δεν θαυμάζεις, πες μου, και αυτό ακόμη: Πώς τους έπεισαν να περιμένουν έπαθλα και βραβεία της αρετής μετά θάνατον; Όταν το σκέπτομαι αυτό εγώ, εκπλήττομαι για το πώς επέδρασαν οι Απόστολοι στις ψυχές των ανθρώπων.
Ώστε και γι’ αυτό μόνο θα έπρεπε να τους θαυμάζουμε, διότι ανθρώπους που ήταν βάρβαροι έως τότε, εντελώς δηλαδή ακαλλιέργητοι ψυχικά, τους έπεισαν να δεχθούν μια τέτοια πίστη που τους έστρεφε προς το μέλλον και τους βοηθούσε να έχουν αίσιες ελπίδες για το μέλλον. Με την πίστη αυτή επίσης πέταξαν από πάνω τους το φορτίο των αμαρτημάτων τους και με μεγάλη προθυμία στο εξής ανέλαβαν τους κόπους για την κατάκτηση της αρετής… Όλα τα γένη των βαρβάρων… οι πρώην αλιείς άγιοι Απόστολοι με το Βάπτισμα και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τα μυούσαν στη χριστιανική ζωή και φιλοσοφία.
Πηγή: Περιοδικό «Η Δράσις μας», Ιούνιος-Ιούλιος 2010