- Πελαγία Οσία, πρώην εταίρα *
- Ιγνάτιος ο Νέος, Οσιομάρτυς *
- Πελαγία η Παρθένος, Αγία *
- Ταϊσία Οσία, πρώην εταίρα *
Πελαγία Οσία, πρώην εταίρα * - 8/10
3905 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ, ΟΣΙΑ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Πολλά παραδείγματα υπάρχουν ανθρώπων, που εκινήθηκαν από απλή περιέργεια να μπουν στην Εκκλησία και ν’ ακούσουν το θείο κήρυμα και που αυτό ήταν αρκετό για να ζωγρηθούν από τον θείο λόγο.
Αυτό συνέβη και με την οσία Πελαγία, της οποίας η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη.
Η εταίρα, που την μία ημέρα πέρασεν έξω από το ναό έφιππη με τη συνοδεία της, αγέρωχη και υπερήφανη για την ομορφιά της, για τους φίλους της και για τα κοσμήματά της, την άλλη ημέρα μπήκε από περιέργεια στον ίδιο ναό για ν’ακούση το κήρυγμα του αγίου Νόννου, Επισκόπου Ηλιουπόλεως.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σ’ ένα του λόγο φέρνει για παράδειγμα την αγία Πελαγία και λέει τα εξής· "Μηδείς τοίνυν, καν εις έσχατον κατενεχθή κακίας απογινωσκέτω την επί το βέλτιον μεταβολήν...".
Όσο χαμηλά κι αν πέση ο αμαρτωλός, υπάρχει τρόπος να σωθή, όταν το θελήση, έστω καμμία φορά κινούμενος κι από μόνη περιέργεια.
Η Οσία Πελαγία ζούσε στην Αντιόχεια και άνηκε στην τάξη των ελαφρών γυναικών. Ήταν πόρνη.
Η ζωή της ήταν βουτηγμένη μέσα στον οίστρο των αμαρτωλών ηδονών.
Η ακολασία είχε πωρώσει τόσο τη συνείδηση της, ώστε καμιά έννοια μετανοίας να μη μπορεί να εισχωρήσει στην ψυχή της. Επομένως, θα μπορούσε να πει κανείς, ήταν καταδικασμένη από την επίγεια ζωή της στο πυρ της κολάσεως.
Όμως όχι!
Ο πολυεύσπλαχνος Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι
"οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού" (Ματθ. κα’, 31).
Δηλαδή,
οι τελώνες και οι πόρνες, που στην αρχή έδειξαν απείθεια στο Νόμο του Θεού, αλλά κατόπιν ειλικρινά μετάνιωσαν, προλαμβάνουν στην βασιλεία του Θεού εσάς, που μόνο με τα λόγια δείξατε υπακοή στον Θεό, στην πράξη όμως υπήρξατε απειθείς και άπιστοι.
Πράγματι η Πελαγία τυχαία σε κάποια σύναξη χριστιανών άκουσε θερμό κήρυγμα περί αγνότητας, του Επισκόπου Νόννου.
Τα λόγια του ήλεγξαν και συγκλόνισαν την ψυχή της. Με την χάρη του Θεού, απαρνήθηκε την άσωτη ζωή της, πούλησε τα διάφορα κοσμήματα της και τα χρήματα διαμοίρασε στους φτωχούς.
Αφού δε κατηχήθηκε και βαπτίσθηκε, μετά οκτώ μέρες πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου με σκληρή άσκηση πέρασε την υπόλοιπη ζωή της.
Απολυτίκιον.
Ήχος δ’. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Εξ ακανθών καθάπερ ρόδον ευώδες, τη Εκκλησία Πελαγία έδείχθης, ταις έναρέτοις πράξεσιν εύφραίνουσα ημάς·
όθεν και προσήγαγες, ως όσμήν ευωδίας, τω σε θαυμαστώσαντι, τον σον βίον Οσία. Όν έκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, παθών παντοίων, ψυχής τε και σώματος.
Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Το σώμα το σον νηστείαις κατατήξασα, αγρύπνοις ευχαίς, τοv Κτίστην καθικέτευες, του λαβείν σων πράξεων, τηv τελείαν Μήτερ συγχώρησιv, ην και έλαβες αληθώς, οδόν μετανοίας υποδείξασα.
Μεγαλυνάριον.
Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Οσία, μετανοίας της ιεράς, Μήτερ Πελαγία, τοις εν πελάγει βίου, λιμήν σωτηριώδης, ώφθης και άκλυστος.
Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Tω αυτώ μηνί H΄, μνήμη της Oσίας μητρός ημών Πελαγίας της από Eταιρίδων
Aίσχους πλυθείσα και λιπούσα τον σάλον,
Προς όρμον ήκεις Oυρανού Πελαγία.
Oγδοάτη υπάλυξε βίου πέλαγος Πελαγία.
Αύτη ήτον από την πόλιν Aντιόχειαν, σχολάζουσα και καταγινομένη εις τους χορούς και εις τα θέατρα, και πόρνη ούσα δημοσία εν τη αυτή πόλει. Όθεν εκ της διαβολικής και αισχράς εργασίας ταύτης, εσυνάθροιζε πλούτον άμετρον. Aύτη λοιπόν κατηχηθείσα μίαν φοράν από τον Eπίσκοπον Nόννον, άνδρα άγιον1, και θερμώς μετανοήσασα διά τα πρότερα πονηρά έργα της, εβαπτίσθη. Eυθύς αποστρέφεται όλα τα εν κόσμω καλά και τερπνά, ωσάν σκύβαλα. Kαι ενδυθείσα τρίχινα φορέματα, ήτοι υφασμένα από γηδίσσας τρίχας, και εις σχήμα ανδρός μετασχηματισθείσα, επήγεν εις το όρος των Eλαιών, χωρίς να την ηξεύρη τινας. Eκεί δε η αοίδιμος κλεισθείσα μέσα εις ένα κελλίον, διεπέρασε το υπόλοιπον της ζωής της ασκητικώς και θεαρέστως. Kαι ούτως εν ειρήνη ανεπαύθη η μακαρία. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτής όρα εις τον Παράδεισον2.)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Tούτου η μνήμη εορτάζεται κατά την δεκάτην του Nοεμβρίου.
2. Tον Bίον αυτής συνέγραψεν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Γυναικείαν αρετήν». (Σώζεται εν τη Mεγίστη Λαύρα, εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.) Σημείωσαι, ότι ο θείος Xρυσόστομος, από το παράδειγμα της πόρνης ταύτης Πελαγίας, παρακινεί τους αμαρτωλούς να μη απελπίζωνται. Oύτω γαρ λέγει· «Mηδείς τοίνυν, καν εις έσχατον κατενεχθή κακίας, απογινωσκέτω την επί το βέλτιον μεταβολήν. Pάδιον γαρ εξ αυτών των βαράθρων της πονηρίας ανενεγκείν, και αγγελικόν επιδείξασθαι βίον. Oυκ ηκούσατε, πως εκείνη η πόρνη, η εν τη ημετέρα λέγω πόλει (η Πελαγία αυτή δηλ.) πάντας απέκρυψεν εν ευλαβεία; Bουληθείσα γαρ και μεταβληθείσα, και την του Θεού χάριν επισπασαμένη, κατεφρόνησε των παρόντων απάντων. Kαι ρίψασα του Διαβόλου τας μαγγανείας, προς Oυρανόν ανέδραμε» (Λόγω Eις το μη προσηλώσθαι, ου η αρχή· «Φέρε δη και σήμερον του περί»).
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)