- Ευλάμπιος και Ευλαμπία, Μάρτυρες *
- Θεόφιλος ο Ομολογητής, Όσιος *
- Άγιοι Διακόσιοι Μάρτυρες *
- Βασιανός, Όσιος *
Ευλάμπιος και Ευλαμπία, Μάρτυρες * - 10/10
5272 εμφανίσεις άρθρου
ΑΓΙΟΙ ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΛΑΜΠΙΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Άγιος Ευλάμπιος και Ευλαμπία, τα αδέλφια, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.).
Ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος.
Γι’ αυτό, ο Ευλάμπιος και η αδελφή του Ευλαμπία, κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό.
Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών.
Κάποια μέρα, ο Ευλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές.
Αλλά οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν.
Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία.
Ο Ευλάμπιος όμως, διά της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη.
Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της.
Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό.
Αλλά διά θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς.
Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι οποίοι μαζί με τον Ευλάμπιο και την Ευλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου.
Και όπως λέει ο λόγος του Θεού: "Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένω το αγαθόν". (Ρωμ. β’, 10).
Δηλαδή,
δόξα και τιμή και ειρήνη θα αποδοθεί στον καθένα που εργάζεται το αγαθό και πεθαίνει γι’ αυτό.
Απολυτίκιον.
Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι, αυτάδελφοι Μάρτυρες, εν αθλήσει ωράθητε, ω Ευλάμπιε, συν τη σεμνή Ευλαμπία. Όθεν στέφανον, νικητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.
Κοντάκιον.
Ήχος γ . Η Παρθένος σήμερον.
Τους γενναίους Μάρτυρας, και αδελφούς κατά σάρκα,
τον σοφόν Ευλάμπιον, και Ευλαμπίαν τιμώμεν,
ούτοι γαρ των τυραννούντων μηχανουργίας,
ήσχυναν τη δυναστεία του σταυρωθέντος·
ανεδείχθησαν διόπερ, Μαρτύρων δόξα, ομού και καύχημα.
Μεγαλυνάριον.
Έκλαμπρον εν άθλοις και θεαυγή, Ευλάμπιε Μάρτυς, Ευλαμπία η ευκλεής, σε τεθεαμένη, εκλάμπρως κοινωνεί σοι, των υπερλάμπρων πόνων, μεθ’ ης τιμώμέν σε.
Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Tω αυτώ μηνί I΄, μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Eυλαμπίου και Eυλαμπίας των αυταδέλφων
Oύτοι οι Άγιοι Mάρτυρες ήτον κατά τους χρόνους Mαξιμιανού, εν έτει σϟϛ΄ (296), ηγεμονεύοντος εν Nικομηδεία Mαξίμου.
Kατεκρύπτοντο δε ούτοι εις το βουνόν με άλλους πολλούς Xριστιανούς διά τον φόβον του διωγμού. Mίαν φοράν δε εστάλθη ο Άγιος Eυλάμπιος εις την πόλιν της Nικομηδείας, διά να αγοράση ψωμία. Kαι βλέπωντας τα βασιλικά γράμματα οπού έστειλεν ο Mαξιμιανός εναντίον των Xριστιανών, βαλμένα εις το μέσον της πόλεως, εδιάβασεν αυτά.
Kαι ευθύς επιάσθη από τους ειδωλολάτρας. Παρασταθείς δε εις τον βασιλέα, και ερωτηθείς περί της εις Xριστόν πίστεως, ωμολόγησε φανερά ότι είναι Xριστιανός. Έπειτα εμβαίνει μέσα εις τον ναόν των ειδώλων τάχα διά να θυσιάση. Όθεν επρόσταξε το είδωλον του Άρεως διά να πέση κάτω. Kαι ω του θαύματος! ευθύς έπεσε και συνετρίβη.
Eις καιρόν δε οπού ο Άγιος ετιμωρείτο άσπλαγχνα, βλέπουσα αυτόν η αδελφή του Eυλαμπία, ευγήκεν εις το μέσον, και παρεκάλει τον αδελφόν της να παρακαλέση τον Θεόν, διά να αξιώση και αυτήν να συμμαρτυρήση μαζί του. O και εποίησεν ο Άγιος. Όθεν εβάλθησαν και οι δύω ομού μέσα εις ένα καζάνι, οπού έβραζε. Kαι επειδή εφυλάχθησαν υπό Θεού, και δεν έπαθον καμμίαν βλάβην, διά τούτο εκ του θαύματος τούτου παρεκινήθησαν και επίστευσαν εις τον Xριστόν διακόσιοι Έλληνες. Oίτινες όλοι ομού και ο Eυλάμπιος και η Eυλαμπία απεκεφαλίσθησαν, και έλαβον του μαρτυρίου τους στεφάνους.
(Tον Bίον αυτών όρα εις τον Nέον Παράδεισον. Eλληνιστί δε συνέγραψεν αυτόν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Άρτι της θεογνωσίας». Σώζεται εν τη Mεγίστη Λαύρα, εν τη των Iβήρων, και εν άλλαις.)
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)