Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύνδεσμος

Επικαιρότητα

Ενότητες

Φωτό & Βίντεο

Δείτε περισσότερο υλικό »

Δημοφιλή Άρθρα

Εορτολόγιο (νέο ημ.)

7/6 Θεόδοτος ο εν Αγκύρα, Ιερομάρτυς *

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΤΟΣ ΕΝ ΑΓΚΥΡΑ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Θεόδοτος καταγόταν από την Άγκυρα της Γαλατίας και ήταν έμπορος σιτηρών και συγχρόνως εξασκούσε το επάγγελμα του αρτοποιού. Άνθρωπος ευσεβής και ελεήμων ο Θεόδοτος, μοίραζε ψωμιά στους φτωχούς και έκανε συχνά επισκέψεις στους φυλακισμένους χριστιανούς και τους τροφοδοτούσε ανάλογα. Η ειδωλολατρική μανία όμως κατά των χριστιανών εκδηλώθηκε με το φόνο μιας ομάδας χριστιανών παρθένων, στα νερά μιας λίμνης (βλέπε βιογραφία τους 18 Μαΐου). Τη νύχτα ο Θεόδοτος, άνδρας με θάρρος και θερμή πίστη στο Χριστό, έβγαλε από τη λίμνη τα τίμια λείψανα των παρθένων και τα έθαψε. Η ενέργειά του αυτή καταγγέλθηκε στον Έπαρχο Θεότεκνο, που αμέσως τον συνέλαβε και τον ανέκρινε. Ο Θεόδοτος παραδέχθηκε την ενέρ...
Περισσότερα »

Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)

25/5 Γ’ Εύρεσις Κεφαλής Προδρόμου *

Γ΄ΕΥΡΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ Η Τιμία Κεφαλή του Βαπτιστή Ιωάννη, ενώ ήταν κρυμμένη για πολλά χρόνια, φάνηκε μέσα από τη γη και έλαμψε ως χρυσός. Και ενώ στην αρχή ευρίσκετο τοποθετημένη σε ειδική στάμνα, βρέθηκε μέσα σε αργυρό αγγείο και σε ιερό τόπο. Η Εύρεση εγένετο κατόπιν πληροφορίας, την οποία έδωσε κάποιος ιερέας από τα Κόμανα της Καππαδοκίας, ο οποίος είδε το ακριβές σημείο σε ιερό εφύπνιο. Από εκεί η ιερά κεφαλή μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη (στη Μονή του Στουδίου), όπου εγένετο μεγαλειώδης υποδοχή, παρουσία του αυτοκράτορα, του Πατριάρχου και του πιστού και φιλαγίου λαού της Βασιλεύουσας.Για την Α’ και Β’ εύρεση της τιμίας κεφαλής του προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου βλέπε στ...
Περισσότερα »

Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας

Μία μεγάλη σύγχρονη Πλάνη σχετικά με την εορτή και την <εικόνα> της Αγίας Τριάδος

Τρίτη, 6 Ιουνίου 2023 - 35302 εμφανίσεις άρθρου

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΛΑΝΗ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΙΚΟΝΑ" ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Πρώτη δημοσίευσις 6/06/2012

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄.

Ευλογητός ει, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ΄.

Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμε, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.

Τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγοι εκείνοι που νομίζουν και πιστεύουν ότι την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, είναι και η εορτή της Αγίας Τριάδος, ότι εορτάζει δηλαδή η Αγία Τριάς.
Γι΄αυτό και κατά την ημέρα αυτή, εορτάζουν και όλοι οι Ιεροί Ναοί απανταχού της γής που τιμώνται επ’ονόματι της Αγίας Τριάδος.

Αυτό είναι ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ!

Άλλο εορτή του Αγίου Πνεύματος και άλλο εορτή της Αγίας Τριάδος.

Την Δευτέρα μετά την Αγία Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας δεν εορτάζει την Αγία Τριάδα, αλλά το Άγιον Πνεύμα.
Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός και ΟΧΙ βέβαια και εκ του Υιού, όπως λένε οι Αιρετικοί Παπικοί.
Είναι ομοούσιο με το Πρόσωπο του Πατρός και του Υιού και ίσο κατά την λατρεία, την τιμή, και την προσκύνηση, αφού «συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται» μαζί με τον Πατέρα και με τον Υιόν, σύμφωνα με το 8^ο Άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως μας, που λέγει:

«Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών».

Όπως διδάσκει η Εκκλησία μας, ως γνωστόν, ο ΘΕΟΣ μας είναι μεν ΕΝΑΣ, αλλά είναι και ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ.

Ένας μεν, γιατί είναι μία η Φύση και η Ουσία των τριών Προσώπων, Τριαδικός δε, γιατί είναι τρία τα Πρόσωπα και οι Υποστάσεις.

Το Άγιον Πνεύμα είναι μεν το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, είναι Θεός κατά πάντα ίσο με τον Πατέρα και τον Υιόν, όπως είδαμε παραπάνω, δεν είναι όμως από μόνο Του η Αγία Τριάς, αλλά ΕΝΑ από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.

Όπως άλλωστε και τα άλλα δύο Πρόσωπα - Υποστάσεις, ο Πατήρ και ο Υιός, που και αυτά από μόνα τους δεν είναι ολόκληρη η Αγία Τριάδα.

Έτσι λοιπόν, έχουμε ΕΝΑΝ Θεόν Τρισυπόστατον, τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα, που είναι μεν Τριάδα Ομοούσιος και αχώριστος, είναι όμως δε και τρία ξεχωριστά Πρόσωπα μεταξύ τους που δεν δέχονται σύγχυση ή ταύτιση.

Αλλά και εάν ακόμη υποθέταμε ότι ίσχυε, αυτή η λανθασμένη άποψη και συλλογιστική, ότι δηλαδή, όταν εορτάζει το Ένα Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τότε εορτάζουν ταυτόχρονα και τα άλλα δύο Πρόσωπα και άρα όλη η Αγία Τριάδα, τότε θα έπρεπε και κάθε φορά που εόρταζε και το δεύτερον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Πατρός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, να είχαμε και πάλιν εορτή της Αγίας Τριάδος.
Και βέβαια δεν είναι ολίγες οι Δεσποτικές εορτές του Κυρίου μας, οπότε καταλαβαίνετε πόσες φορές θα έπρεπε να εορτάζουμε "εορτή" της Αγίας Τριάδος.
Δεν είναι όμως έτσι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας...

Είναι λοιπόν Σφάλμα να λέγωμεν, ότι είναι η εορτή της Αγίας Τριάδος.

Δεν είναι της Αγίας Τριάδος, αλλά του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!

Άλλο δε είναι εορτή του Αγίου Πνεύματος και άλλο εορτή της Αγίας Τριάδος. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα και γεγονότα.

Απόδειξη δε περίτρανη είναι ότι, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας στο Συναξάριον της ημέρας, λέγει:

«Τη αυτή ημέρα, Δευτέρα της Πεντηκοστής, αυτό το Πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον εορτάζομεν Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον, και ομοούσιον, και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ».

Βλέπετε εσείς πουθενά να λέγει "εορτή" της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ; ΠΟΥΘΕΝΑ!
Σαφέστατα, ρητά και κατηγορηματικά, μας αναφέρει ότι, εορτάζομεν το "ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ" τον "ΕΝΑ της ΤΡΙΑΔΟΣ" και όχι και τα ΤΡΙΑ Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.

Αλλά και όλη η ακολουθία της ημέρας αυτής, είναι επανάληψη της ακολουθίας της Πεντηκοστής και είναι αφιερωμένη στο Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος.

Εάν όμως ήταν η εορτή της Αγίας Τριάδος, δεν θα έπρεπε και τα τροπάρια και όλη η ακολουθία της εορτής, αλλά και το σχετικό Συναξάριον, (εκεί δηλαδή που ΠΑΝΤΟΤΕ αναφέρεται το τι ακριβώς εορτάζουμε την ημέρα εκείνη), να αναφέρονται στην Αγία Τριάδα και ΟΧΙ μόνον στο Άγιον Πνεύμα, στο τρίτο δηλαδή Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος;
Φυσικά και θα έπρεπε!

Άλλωστε, άλλη μία ακόμη μεγάλη απόδειξη ότι κατά την ημέρα αυτή την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή, είναι η εορτή του Αγίου Πνεύματος και όχι η "εορτή" της Αγίας Τριάδος, (η οποία βέβαια και δεν υπάρχει καθόλου ως "εορτή" της Εκκλησίας μας) είναι και το ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, συνηθίζει να εορτάζει πάντοτε την επόμενη ημέρα μετά από μία μεγάλη εορτή, το τιμώμενο πρόσωπο το οποίον συνετέλεσε στο γεγονός και στην εορτή της προηγούμενης ημέρας.

Παραδείγματα:

Ας δούμε ενδεικτικά τρία παραδείγματα:

α) Στίς 25 Μαρτίου, εορτάζουμε την εορτή του Ευαγγελισμού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 26 Μαρτίου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη του Αρχαγγέλλου Γαβριήλ, ο οποίος συνετέλεσε στον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας.

β) Στις 25 Δεκεμβρίου, εορτάζουμε την Γέννηση του Ιησού Χριστού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 26 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Παναγίας μας, η οποία συνετέλεσε στην Γέννηση του Χριστού μας.

γ) Στίς 6 Ιανουαρίου, εορτάζουμε τα Άγια Θεοφάνεια και την Βάπτιση του Ιησού Χριστού. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 7 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει, την Σύναξη του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη, ο οποίος συνετέλεσε στην Βάπτιση του Χριστού μας.

Ε! Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και εδώ.
Την Κυριακή της Πεντηκοστής εορτάζουμε την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αγίους Αποστόλους. Την αμέσως επόμενη ημέρα, την Δευτέρα δηλαδή του Αγίου Πνεύματος, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος το οποίον συνετέλεσε στον αγιασμό και φωτισμό των Αγίων Αποστόλων και δι’αυτών ολοκλήρου της Οικουμένης.

Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουμε αυτό;

Πως όμως ξεκίνησε και δημιουργήθηκε το όλο θέμα;

Tαπεινά πιστεύω, ότι αυτό ξεκίνησε, όπως άλλωστε και όλες οι άλλες πλάνες και αιρέσεις, από τον εχθρόν της Αληθείας, τον Διάβολον. Κάποια στιγμή κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα στα έσχατα αυτά χρόνια κατάφερε μέσα στις τόσες άλλες πλάνες, αλλά και στην γενικότερη αποστασία του κόσμου, να βρεί κάποιοιους ανθρώπους, οι οποίοι είτε από άγνοια, είτε από πλάνη, είτε από "ζήλο ού κατ΄επίγνωση", είτε και εσκεμμένα, άρχισαν να εικονογραφούν και να ζωγραφίζουν την "εικόνα" της Αγίας Τριάδος, η οποία μάλιστα σημειωτέον ξεκίνησε από την Δύση.
Όπως δε λένε και οι Άγιοί μας "ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται".

Άρχισε έτσι σιγά-σιγά να εξαπλώνεται αυτή η εικόνα σε πολλούς πιστούς και σε διάφορους Ιερούς Ναούς. Στην συνέχεια αφού επί πολλές δεκαετίες υφίστατο και υπήρχε αυτή η εικόνα, έγινε πλέον "παράδοση" ⁽¹⁾ και οι πιστοί -κλήρος και λαός- έπρεπε να τις βρούν και μία εορτή.

Δυστυχώς όμως γι΄αυτούς, η Ορθόδοξος Εκκλησία και οι Άγιοί μας δεν είχαν ορίσει "εορτή" της Αγίας Τριάδος. Τέτοια εορτή στο Εορτολόγιο της Εκκλησίας μας ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΤΕ!

Οπότε αναγκάστηκαν να πάρουν την σημερινή ημέρα, που είναι του Αγίου Πνεύματος και να την μετενομάσουν και σε "εορτή" της Αγίας Τριάδος, τοποθετώντας και για προσκύνηση στους πιστούς την περιβόητη αυτή "εικόνα" της λεγομένης της Αγίας Τριάδος, είτε αυτή που εικονίζεται ο Πατήρ ως γέρος, ο Υιός ως νέος και το Πνεύμα το Άγιον ως περιστερά, είτε την άλλη που εικονίζονται οι τρείς άγγελοι στην Φιλοξενία του Αβραάμ. ⁽²⁾

Και οι δύο όμως αυτές εικόνες είναι ΛΑΘΟΣ και απόβλητες.

Και είναι ΛΑΘΟΣ και απόβλητες για να μην πούμε κατ΄ ακρίβειαν ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ και ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ για τον απλό απλούστατο λόγο, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ΚΑΜΜΙΑ "εικόνα" της Αγίας Τριάδος, ούτε κυριολεκτικά, ούτε συμβολικά, αφού ο Τριαδικός Θεός μας είναι ΕΝΑΣ. Και είναι ΠΝΕΥΜΑ. Και έχει ΜΙΑ ουσία και όχι δύο για να μπορούμε να λέμε ότι σαν Πνεύμα δεν μπορούμε μεν να τον εικονίσουμε, αλλά σαν κάτι άλλο που είναι η άλλη Του ουσία μπορούμε, έστω και συμβολικά.
«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ευαγ. Ιωάννης δ’ , 24).

Ο ΕΝΑΣ Τριαδικός Θεός μας είναι αόρατος, ασχημάτιστος, απερίγραπτος, γι΄αυτό και δεν μπορεί να τον δει ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ούτε φυσικά και να τον περιγράψει.
«Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε» (Ιω. α΄,18). Τον Θεόν δεν τον έχει δεί ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ μας λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.

Είναι ο Δημιουργός και όχι δημιούργημα ανθρώπινο. Είναι Ακτιστος και όχι κτιστός-κτίσμα-ύλη, για να μπορούμε καθ’ οιονδήποτε τρόπον εμείς τα δημιουργήματα Του, οι άνθρωποι να τον εικονίζουμε.

«Γένος ουν υπάρχοντες του Θεού ουκ οφείλομεν νομίζειν χρυσώ ή αργύρω ή λίθω, χαράγματι τέχνης και ενθυμήσεως ανθρώπου, το θείον είναι όμοιον» μας λέγει ο Απόστολος Παύλος. (Πράξεις ιζ’, 29)
Δηλαδή: "Αφού λοιπόν είμεθα τέκνα του Θεού, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι η θεότης είναι όμοια με χρυσό ή αργυρό ή λίθο και οποιοδήποτε σκαλιστό έργο τέχνης και επινοήσεως του ανθρώπου".

Αλλά και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στον Λόγο του για τις Άγιες Εικόνες λέγει σχετικά:

«Βλέπεις ότι είναι αδύνατο να εικονίζεται ο άποσος και απερίγραπτος και αόρατος Θεός.
Διότι δεν έχετε δει την όψη του, λέει, όπως είπε και ο Παύλος όταν στάθηκε στη μέση του Αρείου Πάγου αφού λοιπόν είμαστε γενιά του Θεού, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι η θεότητα είναι όμοια με χρυσάφι ή με ασήμι ή με πέτρα, με χάραγμα της τέχνης και της φαντασίας του άνθρωπου.

Επομένως... γνωρίζουμε τι είναι αυτό που εικονίζεται και τι είναι αυτό που δεν μπορεί να περιγραφεί με εικόνα.
Γιατί λέει˙ δεν έχετε δει την όψη του. Πόσο μεγάλη είναι η σοφία του νομοθέτη! Πώς να εικονισθεί το αόρατο; πώς να παρασταθεί το απερίγραπτο; πώς να ζωγραφισθεί αυτό που δεν έχει ποσότητα, όγκο και όρια; πώς να αποδοθεί ο χαρακτήρας αυτού που δεν έχει μορφή; πώς να παρασταθεί με χρώματα το ασώματο;

Τι είναι λοιπόν αυτό που αποκαλύπτεται με αινιγματικό τρόπο;
Είναι φανερό πως λέει· Όταν βλέπεις ο ασώματος να γίνεται άνθρωπος για σένα, τότε μπορείς να κάνεις την εικόνα της ανθρώπινης μορφής όταν ο αόρατος γίνεται ορατός κατά τη σάρκα, τότε να απεικονίσεις το ομοίωμα αυτού που φανερώθηκε˙όταν ο ασώματος και ασχημάτιστος και άποσος και άπειρος και πέρα από κάθε μέγεθος με την υπεροχή της φύσεως του, αυτός που, ενώ υπάρχει με μορφή Θεού, παίρνοντας μορφή δούλου, με αυτή τη μορφή περιορίζεται σε όρια ποσού και μέτρου και αποκτά χαρακτηριστικά σώματος, τότε σχεδίαζε τον σε πίνακες και βάλε τον να τον βλέπουν, αυτόν που καταδέχτηκε να γίνει ορατός...

Γιατί βλέπουμε στα κτίσματα εικόνες οι όποιες μας φανερώνουν αμυδρά τις θειες ανταύγειες όπως όταν λέμε ότι η αγία Τριάδα, η υπεράρχια, εικονίζεται με τον ήλιο και το φως και τις ακτίνες· ή με την πηγή που αναβλύζει και με το νάμα που πηγάζει και με τη ροή ή με το δικό μας νου και το λόγο και το πνεύμα...

Στα παλιά χρόνια ο Θεός, (σ.σ. δηλ. ο Τριαδικός Θεός, η Αγία Τριάδα, η φύσις της Αγίας Τριάδος) ο ασώματος και ασχημάτιστος, δεν εικονιζόταν καθόλου. Τώρα όμως, επειδή ο Θεός (σ.σ. δηλ. ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός) φανερώθηκε με σάρκα και επικοινώνησε με τους ανθρώπους, απεικονίζω το ορατό του Θεού...

Ζωγράφιζε την ανέκφραστη συγκατάβαση του, τη γέννηση του από την Παρθένο, τη βάπτιση του στον Ιορδάνη, τη μεταμόρφωση του στο Θαβώρ, τα πάθη του που παρέχουν απάθεια, τα θαύματα, τα σύμβολα της θείας φύσεως του, τα οποία πραγματοποιούνται με θεϊκή ενέργεια μέσα από την ενέργεια της σάρκας, το σωτήριο σταυρό, την ταφή, την ανάσταση, την ανάληψη στους ουρανούς. Όλα να τα ιστορείς με λόγο και με χρώματα...

Γι’ αυτό παίρνω το θάρρος και εικονίζω τον αόρατο Θεό, όχι ως αόρατο, αλλά ως ορατόν που έγινε για μας προσλαμβάνοντας σάρκα και αίμα.
Δεν εικονίζω την αόρατη θεότητα, αλλά εικονίζω τη σάρκα του Θεού που έγινε ορατή.
Γιατί, αν είναι αδύνατο να εικονίσεις την ψυχή, πόσο μάλλον τον Θεό που έδωσε στην ψυχή την άυλη ιδιότητα;» ⁽³⁾

Πως λοιπόν εμείς οι αμαρτωλοί και ανάξιοι, τολμούμε να ζωγραφίζουμε και να εικονίζουμε, τον Τριαδικόν Θεόν, παρουσιάζοντας Τον σαν ένα απλό άνθρωπο, (ακόμη και ζώο, πτηνό όπως το άγιο Πνεύμα που το παρουσιάζουν σαν περιστέρι), κτιστό, ορατό, περιγραπτό, με συγκεκριμένο σχήμα και μορφή;

Τι τρέλα είναι αυτή; Τι πλάνη; Τι κακοδοξία; Τι βλασφημία;

Βέβαια κάποιοι "έξυπνοι" και αθεολόγητοι θα προτρέξουν σίγουρα και θα πουν ότι εάν είναι έτσι τότε πως στην ιερή εικόνα της Βαπτίσεως εικονίζουμε το Άγιον Πνεύμα ως περιστερά;

Ω της διαστροφής και της συγχύσεως!

Προσέξτε!
Είναι άλλο πράγμα να εικονίζουμε, συμβολικά το Άγιον Πνεύμα "εν είδει περιστεράς" στην εικόνα της Βαπτίσεως, όπως έγινε στην πραγματικότητα και εξιστορεί το Άγιον Ευαγγέλιον και άλλο να το εικονίζουμε στην συγκεκριμένη εικόνα της Αγίας Τριάδος, ως το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, ούτε κανένα άλλο πτηνό ή ζώο ή κτίσμα, Είναι ΠΝΕΥΜΑ! Είναι ΘΕΟΣ ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιόν, αόρατο απερίγραπτο και τα όμοια.

Εξ άλλου η Βάπτιση είναι ιστορικό γεγονός. Εγινε στην πραγματικότητα. Το περιστέρι πράγματι παρουσιάσθηκε κατά την στιγμή της Βαπτίσεως του Κυρίου μας και γι΄αυτό το εικονίζουμε.

Η εικόνα της Αγίας Τριάδος δεν είναι ιστορικό γεγονός. Δεν έγινε στην πραγματικότητα. Μέσα στην Αγία Γραφή και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, δεν παρουσιάσθηκε ΠΟΤΕ η Αγία Τριάδα, ούτε και είδαμε ΠΟΤΕ μαζί την Αγία Τριάδα, τον Πατέρα και τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα όπως ακριβώς ή έστω στο περίπου, εικονίζονται στην εν λόγω εικόνα.

Ούτε και φυσικά έχουμε το δικαίωμα να δημιουργήσουμε εμείς από μόνοι μας, ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ μία τέτοια "εικόνα", λαμβάνοντας επί μέρους θέματα και στιγμιότυπα από άλλες αναφορές, συμβάντα, οράματα και γεγονότα της Αγίας Γραφής και να συνθέτουμε κάτι νέο και παράδοξο, επειδή έτσι νομίζουμε, έτσι θέλουμε ή έτσι μας αρέσει!

Αλλά και πάλι, εάν τα πράγματα είναι έτσι, όπως νομίζουν κάποιοι, τότε γιατί να ζωγραφίζουν το Άγιο Πνεύμα στην "εικόνα" της Αγίας Τριάδος σαν περιστέρι και να μην το εικονίζουν σαν "φλόγα πυρός" όπως παρουσιάστηκε κατά την ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής!

Γιατί;
Εγώ π.χ. θα ήθελα, λέμε τώρα, εάν υπήρχε "εικόνα" της Αγίας Τριάδος το Πνεύμα το Άγιον να παρίστατο ως φλόγα πυρός που είναι άλλωστε και πιο κοντινό και πλησιέστερο στην Θεότητα, αφού «ο Θεός ΠΥΡ εστι», όπως λέγει η Αγία Γραφή και όχι ως περιστέρι. Ποιός θα μου το απαγορεύσει;
Είδατε όμως εσείς πουθενά "εικόνα" της Αγίας Τριάδος που να εικονίζεται το Αγιον Πνεύμα με φωτιά; ΟΧΙ!
Γιατί άραγε;
Γιατί ακριβώς όλα αυτά είναι αυθαίρετα και κακόδοξα!

Και εν πάση περιπτώσει εάν μπορούσε να υπάρξει "εικόνα" της Αγίας Τριάδος και να εικονογραφηθεί η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ, ο πρώτος που θα το έλεγε θα ήταν η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος που ασχολήθηκε κατ’ εξοχήν με το θέμα των ιερών εικόνων και όρισε μάλιστα ρητά και κατηγορηματικά και ποιές εικόνες θα ζωγραφίζονται, ⁽⁴⁾ (δείτε πιο κάτω) αλλά και η διαχρονική διδασκαλία της Αγία μας Εκκλησίας,
Το είπαν ποτέ;
ΟΧΙ! ΟΥΔΕΠΟΤΕ!
Ψάξτε όσο θέλετε δεν θα το βρείτε ΠΟΥΘΕΝΑ!

Τι να πεί κανείς!...
Όντως ΜΕΓΑΛΗ η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ και η ΠΛΑΝΗ στα έσχατα αυτά χρόνια του Αντιχρίστου!

Εν κατακλείδι, εύχομαι ολόψυχα, το Πνεύμα το Άγιον να φωτίζει και να οδηγεί είς πάσαν την ΑΛΗΘΕΙΑ, κάθε πιστό και καλοπροαίρετο άνθρωπο επί της γής. ΑΜΗΝ!

Σημείωσις: (Περισσότερα για το θέμα αυτό μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1) Βέβαια ας μην παρασυρθεί κάποιος ακούγοντας την λέξη "παράδοση" και νομίσει ότι κάθε παράδοση είναι και σωστή και θα πρέπει να τηρείτε. Όχι! Υπάρχουν και κακές παραδόσεις, σύμφωνα με τον Κύριόν μας και τους Αγίους μας, τις οποίες φυσικά και δεν πρέπει να τηρούμε. (βλέπε Μαρκ. ζ’ , 11-13)

(2) Η ιερή εικόνα της Φιλοξενίας του Αβραάμ, θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή και προσκυνητέα από τους ευσεβείς πιστούς, μόνον κατά την περίπτωση που η εικόνα ιστορούσε το πραγματικό γεγονός της Φιλοξενίας του Αβραάμ με τους τρείς Αγγέλους και επάνω της εικόνος επιγράφετο: "Η Φιλοξενία του Αβραάμ", ή "Η Φιλοξενία του Αβραάμ προς τους τρείς Άγγελους εις τύπον της Αγίας Τριάδος", ή "Οι τρεις Άγγελλοι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος, στην Φιλοξενία του Αβραάμ" .

Ή έστω χάριν συντομίας και κατ΄ οικονομίαν , "Οι τρεις Άγγελλοι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος" και "Η Φιλοξενία του Αβραάμ, εις τύπον της Αγίας Τριάδος".
Σε καμμία δε περίπτωση, εάν επάνω στην εικόνα υπήρχε η επιγραφή: "Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ".

(3) (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού "Λόγος απολογητικός προς εκείνους που κατηγορούν τις Άγιες Εικόνες" P.G. 94, 1232-1284 και Ε.Π.Ε. 3, 20-105)

(4) " Τούτων ούτως εχόντων...ορίζομεν συν ακριβεία πάση και εμμελεία παραπλησίως τω τύπω του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού ανατίθεσθαι τας σεπτάς και αγίας εικόνας: του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού, και της αχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των τιμίων τε αγγέλων, και πάντων των αγίων και οσίων ανδρών... η γαρ της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει και ο προσκυνών την εικόνα, προσκυνείν εν αυτή του εγγεγραφομένου την υπόστασιν". (Όρος της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου - Πρακτικά της Ζ’ Οικ. Συν. Τόμος Β’ σελ. 874)

Επιστροφή στην αρχή ↑