- Ιωάννης Καποδίστριας
- Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
- Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
- Γρηγόριος Παπαφλέσσας
- Μαντώ Μαυρογένους
- Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
- Γεώργιος Καραϊσκάκης
- Δημήτριος Υψηλάντης
- Μάρκος Μπότσαρης
- Αθανάσιος Διάκος
- Ανδρέας Μιαούλης
- Οδυσσέας Ανδρούτσος
- Ιωάννης Μακρυγιάννης
- Λένω Μπότσαρη
- Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
- Εμμανουήλ Παπάς
- Κωνσταντίνος Κανάρης
Οι Αθάνατοι Ήρωες του 1821
Ενότητες
Φωτό & Βίντεο
Δημοφιλή Άρθρα
Εορτολόγιο (νέο ημ.)
26/4 Βασιλεύς, Επίσκοπος Αμασείας, Ιερομάρτυς *
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασιλεύς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.) και ήταν Επίσκοπος της Αμασείας του Πόντου. Ο Επίσκοπος Βασιλεύς διακρινόταν για τον ζήλο του υπέρ της πίστεως και την ακοίμητη δραστηριότητα στην επιτέλεση των καθηκόντων του. Επειδή παντού υπήρχαν και πλάνες και κίνδυνοι, έσπευδε παντού και ο ίδιος κηρύττοντας, συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, ενισχύοντας, στηρίζοντας, ελκύοντας, πυκνώνοντας και εγκαρδιώνοντας τις Χριστιανικές τάξεις και αναδεικνύοντας αυτές όσο το δυνατόν ισχυρότερες πνευματικά έναντι του ειδωλολατρικού κόσμου.Γι’ αυτόν τον λόγο οι ιερείς και οι άρχοντες των ειδωλολατρών, έτρεφαν εναντίον του σφοδρή έχθρα. Και όταν ο Λικίνιος, το έτος 322 μ.Χ., π...
Περισσότερα »
Εορτολόγιο (παλαιό ημ.)
13/4 Μαρτίνος Πάπας Ρώμης *
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ, ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Πολλά δεινά υπέστη η Εκκλησία στο πέρασμα των αιώνων από την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της ζητήματα. Στην φάλαγγα των Μαρτύρων ακολουθεί η χορεία των Ομολογητών, που διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν κι απέθαναν, επειδή με κανέναν τρόπο δεν δέχθηκαν να πετάξουν "τα άγια τοις κυσί". Δυστυχώς η πολιτική εξουσία δεν μπόρεσε πάντα να καταλάβη τα όρια της δικαιοδοσίας της και να ξεχωρίση ο,τι ανήκει στον Καίσαρα κι ο,τι ανήκει στον θεό, Κι όταν ακόμη η πολιτική εξουσία δέχεται την Εκκλησία σαν πνευματική αρχή μέσα στο κράτος, με δικούς της σκοπούς και τρόπους διοικήσεως, και τότε το κάνει, όχι γιατί πιστεύει πάντα στην Εκκλησία, μα τις περισσότερες φορές από πολιτική σκοπιμότητα. Ο Ομολογητής Άγιος ...
Περισσότερα »
Newsletter
Δωρεά Στον Σύνδεσμό Μας
Αθανάσιος Διάκος
Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2022 - 15118 εμφανίσεις άρθρου
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ
Αγωνιστής του 1821. H ηρωϊκή του αντίσταση στην Αλαμάνα και ο μαρτυρικός του θάνατος στη Λαμία έγιναν θρύλος στη συνείδηση του λαού μας. Σε νεαρή ηλικία μόνασε ως δόκιμος και μετά διάκος στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου της Αρτοτίνας. Μερικά χρόνια πριν την Επανάσταση υπηρέτησε στο σώμα των «Τσοχανταρέων» (σωματοφυλάκων) του Αλή Πασά.
Μετά το 1820 εκλέχθηκε αρχηγός στο αρματολίκι της Ρούμελης, στη θέση του καταδιωκόμενου Ανδρούτσου, με τον οποίο είχε στενό σύνδεσμο. Την εποχή αυτή μυείται στη Φιλική Εταιρεία. Το 1821 ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στη Λιβαδειά (30 Μαρτίου - 1 Απριλίου) και εκκένωσε μαζί με τους Δυοβουνιώτη και Πανουργιά την Ανατολική Στερεά από τους Τούρκους.
Στη γέφυρα της Αλαμάνας στις 22 Απριλίου 1821 προσπάθησε να ανακόψει την πορεία του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ προς την Πελοπόννησο. Το βάρος της σύγκρουσης έπεσε στον Αθανάσιο Διάκο που έλεγχε το δρόμο από τη Δαμάστα. Μετά από πολύωρη μάχη, τραυματισμένος στο δεξί χέρι αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους, μεταφέρθηκε στη Λαμία όπου θανατώθηκε με ανασκολοπισμό, 23 Απριλίου 1821. Η θυσία του ενίσχυσε το φρόνημα των αγωνιζομένων και η δράση του ενέπνευσε πολλούς
Κατά τη λαϊκή παράδοση.....
Εγγονός ενός ντόπιου κλέφτη, είχε έφεση στη θρησκεία και σε μικρή ηλικία στάλθηκε από τους γονείς του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κοντά στην Αρτοτίνα, για την εκπαίδευσή του. Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκαεπτά ετών και, λόγω της αφοσίωσής του στη χριστιανική πίστη και της ιδιοσυγκρασίας του, έγινε πολύ γρήγορα διάκος.
Η γέφυρα της Αλαμάνας
Ο Διάκος ήταν μοναχός, ένας Τούρκος πασάς πήγε στο μοναστήρι με τα στρατεύματά του και εντυπωσιάστηκε απ’ την εμφάνιση του νεαρού μοναχού. Ο Διάκος προσβλήθηκε απ’ τα λεγόμενα του Τούρκου (και την μετέπειτα πρόταση) και μετά από καβγά τον σκότωσε. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει στα κοντινά βουνά και να γίνει κλέφτης.
Ο Διάκος ήταν άφταστος στα αγωνίσματα, στα όπλα και στην ανδρεία. Στα 1818 έγινε το πρώτο από τα επτά πρωτοπαλίκαρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Μαζί του μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και έβαλε σκοπό της ζωής του την απελευθέρωση της φυλής. ΄Ετσι δημιούργησε δικό του στρατό και ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης σε όλη την Ελλάδα.
Οι Τούρκοι αποφάσισαν να τον αντιμετωπίσουν και έστειλαν τον στρατηγό Ομέρ Βρυώνη με 9.000 στρατιώτες.
Ο Διάκος είχε μόνο 1.500 παλικάρια. Η μάχη έγινε στην Αλαμάνα, εκεί όπου 23 αιώνες πριν, έπεσε ο Λεωνίδας με τους 300. Ο Διάκος πολέμησε ηρωϊκά, αλλά στο τέλος οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον σούβλισαν.
Ο Διάκος αντιμετώπισε το μαρτυρικό του θάνατο με θάρρος.
Μόνο ένα παράπονο βγήκε απ’τα χείλη του, προβλέποντας την ανάσταση του Ελληνισμού:
"Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει,
τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι".
Κωνσταντίνος Κ.
ΠΗΓΗ:http://daskalosjf2.blogspot.gr
Το Τραγούδι του Αθανάσιου Διάκου
Τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι
το ’να τηράει τη Λειβαδιά και τ’άλλο το Ζητούνι
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει.
"Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.
Μην ο Καλύβας έρχεται, μην ο Λεβεντογιάννης;
- Νουδ’ ο Καλύβας έρχεται, νουδ’ ο Λεβεντογιάννης, Ομέρ Βρυόνης πλάκωσε με δεκοχτώ χιλιάδες".
Ο Διάκος σαν τ’αγροίκησε πολύ του κακοφάνει.
Ψιλή φωνήν εσήκωσε, τον πρώτο του φωνάζει.
"Τον ταϊφά μου σύναξε, μάσε τα παληκάρια,
δώσ’τους μπαρούτη περισσή και βόλια με τις χούφτες γλήγορα και να πιάσουμε κάτω την Αλαμάνα,
πούναι ταμπούρια δυνατά κι’όμορφα μετερίζια".
Παίρνουνε ταλαφρά σπαθιά και τα βαριά ντουφέκια,
στην Αλαμάνα φτάνουνε και πιάνουν τα ταμπούρια.
"Καρδιά παιδιά μου, φώναξε, παιδιά, μη φοβηθήτε...
(Απόσπασμα του τραγουδιού)